بررسی اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انعطاف پذیری روانشناختی در زنان مطلقه

مقدمه: با توجه به افزایش میزان طلاق و تاثیر منفی ان بر کیفیت زندگی زنان مطلقه، لازم است که اموزش های لازم برای بهزیستی و سازگاری بهتر با ادامه زندگی به این گروه داده شود . این پژوهش با هدف بررسی اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انعطاف پذیری روانشناختی در زنان مطلقه انجام گرفت.روش: نمونه مورد مطالعه به روش نمونه گیری در دسترس از بین مراجعه کنندگان به کیلنیک های استان اصفهان و شوراهای حل اختلاف انتخاب شدند که از میان انها تعداد 30 نفر به طور تصادفی به دو گروه 15 نفره، آزمایش و کنترل و تقسیم شدند. در مرحله پیش ازمون پرسشنامه انعطاف پذیری روانشناختی دنسی و وندرورال2010توسط شرکت کنندگان تکمیل شد.گروه ازمایش تحت اموزش متغیر مستقل(درمان پذیرش و تعهد) قرار گرفت و گروه کنترل هیچ گونه درمان روانشناختی یا خدمات مشاوره دریافت نکرد.در مرحله پس ازمون هر دو گروه مجددا به پرسشنامه فوق الاجرا پاسخ دادند.داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها:یافته ها نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در انعطاف پذیری روانشناختی زنان مطلقه معنی دار بوده استp<0/001نتیجه گیری: این یافته بیانگر ان است که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد موثر است و میتوان این نوع درمان را در افزایش انعطاف پذیری روانشناختی و میزان سازگاری زنان مطلقه توصیه کرد.

Keywords:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد , انعطاف پذیری روانشناختی , زنان مطلقه