سنتز حسگر گلوکز با حد تشخیص بالا با استفاده از مزوساختارهای فروسیلیکا بر اساس واکنش های شبه آنزیمی پراکسیدازی

امروزه توسعه نانوذرات مزوپروس سیلیکات اصلاح شده با فلزات مختلف مانند آهن ، آلومینیم، روی ، مس و غیره به عنوان مدل آنزیمپراکسیداز در تحقیقات مختلف توجه بسیاری از دانشمندان را به خود جلب کرده است. این توجه به دلیل ساختار منحصر به فرد وویژگی های خاص این نانوذرات همچون مساحت سطح بالا ، اندازه بزرگ حفرات وپایداری فیزیکی آنها است. در این مطالعه نانوذراتمزوپروس فروسیلیکات (Fe-MSN) با استفاده از روش سل ژل سنتز شدد و با تکنیک های مختلف آنالیزی مانند IR, XRD،SEM مورد شناسایی قرار گرفت. سپس فعالیت کاتالیزوری مزوپروس های سیلیکاتی حاوی آهن در واکنش اکسیداسیونسوبسترای ABTS در حضور هیدروژن پراکسید توسط روش اسپکتروسکوپی مورد مطالعه قرار گرفت و پارامترهای سینتیکی((K(m), V(max), K(cat), K(cat)/K(m) بر اساس منحنی میکائیلیس- منتن، لاینویور- برک و ایدی هافستی محاسبه شدند. برای نشان دادن پتانسیل این کاتالیست به عنوان یا حسگر، از روش رنگ سنجی برای سنج گلوکز استفاده شد که در نتیجه سنج گلوکز بااستفاده از Fe-MSN یا پاسخ خطی به غلظت های مختلف گلوکز 12 تا 75 میکرومولار و حد تشخیص 3.8 میکرومولار نشانگرقدرت بالای تشخیص این نانوکاتالیست نسبت به سایر کاتالیست ها بود.

Keywords:

مزو ساختار فروسیلیکات , شبه آنزیم های پراکسیدازی , حسگر , گلوکز , هیدروژن پراکسید