مهدی کاکایی - استادیار دانشگاه پیام نور، بخش مهندسی کشاورزی (اصلاح نباتات و ژنتیک

شته خالدار یونجه با نام علمیTherioaphistrifolii از جمله آفات مهم یونجه می باشد. به منظور بررسی پاسخ پروتئوم یونجه نسبت به تغذیه این شته، نمونه برداری از یونجه (ژنوتیپ همدانی) تحت تغذیه و شاهد صورت گرفت. تجزیه و تحلیل پروتئوم بافت برگی، 208 لکه پروتئینی قابل تشخیص در رنگ آمیزی با آبی کوماسی، شناسایی نمود. از این میان بر اساس آزمونt، 16 لکه در سطح احتمال یک درصد دارای تفاوت معنی دار (01/0p≤) بودند. لکه های پروتئینی دارای تغییرات بیان معنی دار، بر اساس نقطه ایزوالکتریک و وزن ملکولی در بانک های اطلاعاتی مورد جستجو قرار گرفته و پروتئین های احتمالی پاسخ دهنده به شرایط تنش آفت شناسایی شدند. دسته بندی پروتئین های مورد شناسایی بر اساس گروه های عملکردی نشان داد که بیشترین مقدار بیان در پروتئین هایی بوده که نسبت به تنش تغییر بیان داشته اند. دی سولفیدایزومراز، آلدهید دهیدروژناز، پروتئین های شوک حرارتی، پلی فنل اکسیداز و پروکسی ردوکسین از جمله این پروتئین ها بودند. این موضوع نشان از تکاپوی گیاه یونجه در سطح بیان پروتئین ها برای ایجاد مقاومت در برابر آفت شته خالدار دارد.

الکتروفورز دوبعدی, شته خالدار, یونجه