رویکردهای مناسب مدیریتی جنگلهای زاگرس

جنگل ها منافع فراوانی را برای بشر در بردارند. جای شک نیست که وضعیت جنگلهای غرب کشور امیدوارکننده نیست و مدیریت این منابع باید مورد توجه جدی و اساسی قرار گیرد تا با توجه به شرایط کنونی کشور موجبات پایداری این منابع ارزشمند را ایجاد نماید. آسیب دیدگی شدید و درازمدت جنگل های بلوط زاگرس از یک سو و رشد بسیار کند درختان بلوط، و بسیاری از گونه های همراه از سوی دیگر، به صورتی است که بهره برداری اقتصادی توام با ملاحظات فنی درازمدت را که لازمه ی پاسداشت جنگل است به هیچ شکلی اجازه نمی دهد. از طرفی بشر برای ادامه حیات و رفع نیازهای خود به طور مستقیم و غیرمستقیم به منابع طبیعی از جمله جنگل ها وابسته می باشد. پس حفظ، احیاء و توسعه آنها از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. امروزه جنگل های زاگرس به علت قطع بی رویه و چرای مفرط غالبا به حالت مخروبه درآمده اند و بیشتر فرم شاخه زاد را تشکیل می دهند. چنانچه جلوی تخریب سریع جنگلهای زاگرس گرفته نشود، در آینده نزدیکی مناطق جنگلی غرب و جنوب غربی کشورمان تبدیل به کوهستان های سنگلاخی و فاقد پوشش گیاهی مناسب خواهند شد که خطرات و صدمات سیل و سایر عواقب آن برای کل منطقه غیرقابل جبران خواهد بود. جهت اصلاح و احیای جنگلهای زاگرس باید ابتدا یک سیاست همه جانبه و هماهنگ کشاورزی، مرتعداری و جنگلداری دنبال شود و با عمل کردن طرح های جامع و اصولی که جوابگوی منطقی به استفاده صحیح از اراضی باشد، به طور معقول از زمین های این مناطق استفاده گردد

Keywords:

احیاء , مدیریت , توسعه , جنگلهای زاگرس