اثرات توسعه اکوتوریسم بر جوامع محلی و حفاظت از عرصه های منابع طبیعی

امروزه صنعت گردشگری نقش مهمی در اقتصاد جهانی دارد. در بین انواع مختلف گردشگری، توسعه اکوتوریسم( بوم گردی) جامعه محور راهبردی مناسب به منظور حفظ منابع طبیعی و ارزش های فرهنگی است. این توسعه از طریق توانمندسازی جوامع محلی امکان پذیر بوده و موجب پایداری فرهنگی، اجتماعی و زیست محیطی جوامع محلی و عرصه های منابع طبیعی می شود. علاوه براین به حفاظت بهینه محیط زیست و حیات وحش، کاهش فقر و توسعه اجتماعی و اقتصادی نیز کمک می کند. روش های مختلفی برای ارزیابی اثرات اکوتوریسم استفاده شده است. که نتایج نشان می دهد که اکوتوربسم اثرات مثبت و منفی بسیاری از جنبه های زیست محیطی، اجتماعی- اقتصادی و فرهنگی می تواند داشته باشد. با این وجود توسعه بهینه اکوتوریسم نیازمند همکاری میان استفاده کنندگان مختلف، آموزش اکوتوریسم به گردشگران و سیاست های مدیریتی مناسب است. بر این اساس و با توجه به برنامه های توسعه ای ایران، به نظر می رسد که یکی از مناسب ترین راهکارهای توسعه پایدار کشور و خارج شدن از اقتصاد تک محصولی (نفت)، توسعه توریسم و مخصوصا اکوتوریسم می باشد، با این وجود بر این نکته نیز بایستی تاکید شود که ایجاد زیرساخت های لازم در این خصوص به منظور کاهش اثرات منفی آن بسیار ضروری می باشد.

Keywords:

اکوتوریسم , توسعه , حفاظت , جوامع محلی