بررسی ویژگی های فیزیکی و رفتار هیدرولیکی درزه های توده سنگ ساختگاه سد پیغام چای کلیبر با تاکید بر تزریق پذیری

تزریقپذیری تودهسنگ بویژه در ساختگاه سدها، یکی از پارامترهای اساسی در طراحی پرده آببند میباشد. تزریق پذیری تودهسنگ عبارت است از میزان سیمان خوری توده سنگ بنحوی که باعث کاهش نفوذپذیری و بهبود پارامترهای ژئومکانیکی آن شود. این پارامتر عمدتا به درجه درزه داری، ویژگیهای فیزیکی درزه ها (بازشدگی، فاصله داری، تداوم، پرشدگی و پرشدگی)، رفتار هیدرولیکی درزه ها (خطی، پرشدگی، بازشدگی، انبساطی و اغتشاشی)، ویژگیهای دوغاب سیمان تزریقی و پارامترهای عملیاتی تزریق بویژه فشار تزریق بستگی دارد. سد مخزنی پیغام چای کلیبر، سد خاکی با هسته رسی و به ارتفاع 46 متر از بستر رودخانه است که در استان آذربایجان شرقی و در 15 کیلومتری جنوب غربی شهرستان کلیبر در حال اجراست. سنگ بستر ساختگاه سد مورد مطالعه از سنگهای آتشفشانی (بازالت، آندزیت)، سنگهای آواری (تناوب ماسهسنگهای خاکستری و شیل متورق خاکستری، شیل کربناته) و سنگهای آذرین نفوذی دیاباز تشکیل شده است. در این مقاله به بررسی ویژگیهای فیزیکی درزه های توده سنگ ساختگاه سد پیغام چای کلیبر پرداخته شده و با استفاده از اطلاعات میدانی حاصل از عملیات حفاری و تزریق پرده آب بند، ارتباط بین تزریق پذیری توده سنگ با رفتار هیدرولیکی درزه ها مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بدست آمده نشان میدهد که توده سنگ ساختگاه سد دارای سه دسته درزه اصلی می باشد. در بیشتر موارد شیب درزه ها بیش از 50 درجه میباشد. بیشترین پرشدگی درزه مربوط به دسته درزه J1 است که با اکسید آهن پر شده است و کم ترین پرشدگی مربوط به دسته درزه J2 و J3 است. بر اساس رفتار هیدرولیکی درزه ها بیشترین مقدار سیمان خوری مربوط به رفتار خطی و کمترین مقدار سیمان خوری مربوط به رفتار شستگی است. بررسی رفتار هیدرولیکی درزه ها بر اساس SPI نشان داد که بیشترین مقدار فراوانی رفتار درزه ها مربوط به نوع D و کمترین مقدار فراوانی مربوط به نوع C میباشد و نوع A بیشترین و نوع C کمترین مقدار سیمانخوری را دارند.

Keywords:

تزریق پذیری , دوغاب سیمانی , درزه ها , رفتار هیدرولیکی درزه , سد پیغام چای کلیبر