ناهید الهیاری - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه بوعلی سینا، دانشکده مهندسی، همدان، ایران
محمد ملکی - دانشیار دانشگاه بوعلی سینا، دانشکده مهندسی، همدان، ایران

طرح و محاسبه سازه ها در مهندسی ژئوتکنیک، به طور متعارف در دو قسمت کنترل پایداری و تغییرشکل انجام میشود. سختی خاک یکی از عوامل بسیار مهم در بررسی تغییرشکل است که به عوامل مختلفی همچون سطح تنش یا کرنش، دانسیته نسبی، رطوبت و ... بستگی دارد. از طرفی در تحلیل دینامیکی سازه ها در مهندسی ژئوتکنیک از روشهای متفاوتی استفاده میشود که یکی از پرکاربردترین آنها روش خطی معادل است. ارزیابی سختی خاک با فرض رفتار کشسان خطی وابسته به تعیین مدول برشی حداکثر و سایر پارامترهای رفتار الاستیک است. تحقیقات اخیر نشان دادهاند مقدار مدول برشی حداکثر در خاکهای مرطوب با توجه به نوع خاک، دانه بندی، درصد رطوبت، تنش محصور کننده و دانسیته آن متفاوت است. از آنجا که در بسیاری از موارد، خاک ساختگاه محل پروژه ها بهصورت ترکیبی از شن و ماسه است و عمده خاکها در طبیعت در شرایط غیراشباع قرار دارند، بنابراین هدف اصلی در این پژوهش بررسی مدول برشی حداکثر در مخلوط ماسه-شن در حضور رطوبت است. به این منظور، آزمایشهای المان خمشی با استفاده از دستگاه بندر المنت روی نمونه های ماسهای و مخلوط ماسه و شن در حالت خشک و مرطوب با رطوبتهای 2/5، 5 و 19 درصد انجام شده است. نتایج این تحقیق حاکی از آن است که رفتار مدول برشی حداکثر با افزایش رطوبت در مخلوط ماسه-شن بر خالف نمونه های ماسه ای که به صورت افزایشی-کاهشی است روند کاهشی دارد و بیشترین مقدار مدول برشی حداکثر مربوط به ماسه دارای 51 درصد شن در حالت خشک است.

مدول برشی حداکثر، مخلوط ماسه-شن، خاک غیراشباع، بندر المنت