سارا کرمی - دانشجوی کارشناسی ارشد ژئوتکنیک، دانشگاه رازی
جهانگیر خزایی - استادیار گروه مهندسی عمران دانشگاه رازی
محمد شریفی پور - استادیار گروه مهندسی عمران دانشگاه رازی
روح اله شریفی - استادیار گروه مهندسی گیاه پزشکی دانشگاه رازی

بهسازی بیولوژیکی خاک روشی نوین و درحال توسعه و دوستدار محی زیست است که اساس آن بر پایه تولیدرسوب میکروبی میباشد. در این روش اوره توس آنزیم اوره آزترشح شده از باکتری، هیدرولیز شده و کربنات کلسیم در حضور یون کلسیم تشکیل می شود که باعث پیوند ذرات خاک و تثبیت آن می گردد. در روشهای معمول بهسازی خاک،افزودن مواد شیمیایی به خاک صدمات جبران ناپذیری به محی زیست وارد میکند لزوم توجه بیشتر به مقوله ی حفاظت از محی زیست در سال های اخیر، مهندسین راملزم به طراحی و اجرای روش های دوستدارمحی زیست و در عین حال اقتصادی کرده است. در این مطالعه پس از بدست آوردن غلظت بهینه مواد افزودنی،عملکرد باکتری جداشده از خاک محل و باکتری خارجی Bacillus megaterium در بهسازی بیولوژیکی خاک ریزدانه رسی مورد مقایسه قرار گرفت و روند بهبود مقاومت فشاری با زمان بررسی شد. سپس تغییرات پلاستیسیته نمونه های بهسازی شده موردبررسی قرار گرفت . نتایج حاکی از افزایش مقاومت فشاری خاک بهسازی شده با باکتری محلی و باکتری B.megaterium به میزان 2و 1/6 برابر بود و مقاومت فشاری با گذشت زمان افزایش یافت. همچنین کاهش در پلاستیسیته نمونه های بهسازی شده مشاهده شد.

بهسازی بیولوژیکی خاک، رسوب گذاری زیستی، مقاومت فشاری محصور نشده، پلاستیسیته خاک، محیط زیست