تاثیر تمرین پیلاتس بر سندروم درد پاتلوفمورال

مقدمه: سندروم درد پاتلوفمورال یکی از شایع ترین ناراحتی های زانو می باشد. تقویت عضلات ثبات مرکزی از روش های درمان محافظه کارانه سندروم درد پاتلوفمورال می باشد. هدف از تحقیق حاضر تاثیر تمرین پیلاتس بر سندروم درد پاتلوفمورال می باشد. مواد و روش ها: تعداد 20 بیمار زن مبتلا به سندرم درد پاتلوفمورال به صورت تصادفی در دو گروه تمرین پیلاتس و کنترل قرار گرفتند. گروه تجربی به مدت 8 هفته پروتکل درمانی مربوط به خود را دریافت نمود، در حالیکه گروه کنترل هیچگونه برنامه درمانی را دنبال نکرد. از مقیاس بصری سنجش درد ( VAS ) و پرسشنامه ناتوانی کوجالا به ترتیب جهت اندازه گیری میزان درد و ناتوانی عملکردی آزمودنی ها پیش و پس از اعمال مداخله درمانی استفاده شد. مقادیر پیش و پس- آزمون متغیرهای مختلف از طریق آزمون آماری t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. تمامی عملیات آماری توسط نرم افزار SPSS نسخه 20 و در سطح معنی داری 0/05 انجام گرفتند. یافته ها: میزان درد در گروه تحت درمان با تمرین پیلاتس نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری کاهش یافت (P<0/05). همچنین ناتوانی عملکردی، در بیماران گروه پیلاتس به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل کاهش پیدا کرد (P<0/05). بحث و نتیجه گیری: یافته های پژوهش نشان داد که تمرین پیلاتس موجب کاهش علایم سندرم درد پاتلوفمورال می شوند.

Keywords:

ناتوانی عملکردی , سندروم درد پاتلوفمورال , پیلاتس