تاثیر یک دوره تمرین نوروفیدبک بر تعادل کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی

اختلال نقص توجه و بیش فعالی نوعی اختلال رشدی است. کودکان مبتلا به این اختلال بطور عمده با هماهنگی حرکتی ضعیف توصیف می شوند. نوروفیدبک به عنوان یک روش درمانی جدید، با اصلاح ناهنجاری های موجود در نوار مغزی این کودکان به نظر می رسد بتواند به بهبود تعادل آنها کمک کند. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر پروتکل تعادلی نوروفیدبک بر تعادل این کودکان بود. 10 دانش آموز پسر مبتلا به اختلال ADHD با میانگین سنی 1/32±9/38 سال و میانگین وزن 3/58±38/01 کیلوگرم از نمونه های در دسترس انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه نوروفیدبک واقعی و ساختگی (یکسوکور) قرار گرفتند و به مدت چهار هفته (هر هفته 3 جلسه) تحت تمرین نوروفیدبک قرار گرفتند. به منظور ارزیابی تعادل ایستا از زیر آزمون تعادلی قابلیت حرکتی بروئینینکس اوزرتسکی استفاده شد. همچنین در پایان دوره پس آزمون به عمل آمد. از تحلیل واریانس برای اندازه گیری های مکرر استفاده شد و سطح معنی داری 0/05 استفاده شد. نتایج نشان داد که میانگین رکرود آزمون تعادل ایستا در پیش آزمون در دو گروه به ترتیب 5/44 و 6/84 ثانیه بود. و در پس آزمون این میزان به ترتیب به 6/92 و 7/15 ثانیه رسید. همچنین میانگین تعادل پویا در پیش آزمون در درو گروه به ترتیب 3/42 و 4/37 گام بود. در پس آزمون این میزان به ترتیب 4/64 و 4/28 گام رسید. یافته ها بیانگر مثبت تمرینات نورفیدبک بر تعادل ایستا (P=0/002) و پویای (P=0/001) کودکان مبتلا به ADHD بود. با توجه به نتایج به دست آمده می توان گفت که تمرینات نورفیدبک در بهبود تعادل کودکان مبتلا به ADHD موثر می باشد.

Keywords:

نوروفیدبک , تعادل , اختلال نقص توجه/ بیش فعالی