تاثیر اجرای برنامه خودتدبیری برخودکارآمدی بیماران دچار پرفشاری خون

مقدمه: پرفشاری خون از بیماری های شایع، مزمن و عودکننده می باشد که به علت ایجاد تغییرات وسیع و طولانی مدت در رفتارهای مربوط به سبک زندگی، چالش برانگیز و در سراسر دنیا از نظر درمانی پراهمیت، محسوب می شود. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر اجرای برنامه خودتدبیری در ارتقاء سطح خودکارآمدی بیماران مبتلا به پرفشاری خون اولیه می باشد. روش کار: این پژوهش از نوع کارآزمایی بالینی و دو گروهی بر روی 150 بیمار مبتلا به فرم خفیف و متوسط پرفشاری خون اولیه مراجعه کننده به مراکز بهداشتی- درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران میباشد که به روش در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل (75) و تجربه (75) قرار گرفتند. مداخله شامل برگزاری کارگاه یک روزه(چهار ساعت) طرح سناریو و سپس مدت دو ماه پیگیری تلفنی بود. دادهها با استفاده از روش های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته: نتایج نشان داد بین گروه کنترل و تجربه از نظر میزان خودکارآمدی بعد از اجرای مداخله اختلاف آماری معنیدار وجود دارد (p=0.001)، یعنی اجرای برنامه خودتدبیری توانسته است سطح خودکارآمدی بیماران را افزایش دهد . نتیجه: اجرای برنامه خودتدبیری و متعاقب آن ارتقاء سطح خودکارآمدی و خودمراقبتی میتواند برای متقاعد کردن بیماران به انجام تغییرات رفتاری و پایبندی به رژیمهای غذایی، دارویی، ورزش و فعالیت فیزیکی و در نتیجه کنترل فشارخون مناسب و کارآمد باشد.