بررسی اثربخشی برنامه صدادرمانی فایو در بازیگران تئاتر فارسی زبان ایرانی

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 434

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

STMED17_093

تاریخ نمایه سازی: 9 آذر 1398

Abstract:

اهداف: بازیگران تئاتر از حساس ترین کاربران حرفه ای صدا هستند که خفیف ترین مشکلات صوتی موجب جدیترین آسیب ها در حرفه ی آنها میشود. عادات نامناسب صوتی و عدم آموزش صحیح بهداشت صوتی، موجب تغییرات معناداری در صدای فرد میشود و لزوم طراحی برنامه درمانی کوتاه مدت را نشان میدهد. هدف مطالعه حاضر بررسی اثربخشی برنامه صدادرمانی فایو بر نیمرخ اکوستیکی و ادراکی این افراد است.روش بررسی: 5 فرد 3) مرد و 2 زن) به شیوه تک آزمودنی چند خط پایه با دوره پیگیری با شیوه نمونه گیری هدفمند تحت برنامه صدادرمانی فایو قرارگرفتند. این برنامه مخصوص بازیگران تئاتر و شامل پنج گام است: آموزش آناتومی و فیزیولوژی کاربردی صدا، بهداشت صوتی و تمرینات تنفسی، اصول تشدید صدا، تمرینات صدادرمانی تشدیدیافته و پروجکشن صدا، و اصول گرم کردن صدا و اصلاح وضعیت بدن و ریلکسیشن طی 10 جلسه آموزش مستقیم دوبار در هفته به مدت 5 هفته و هرجلسه 90 دقیقه صورت گرفت سپس به مدت 2 ماه هرهفته مورد پیگیری قرارگرفتند. ارزیابیهای هفتگی خط پایه پیش-پس آزمون متشکل از ارزیابی توافق ادراک شنیداری، شاخص معلولیت صوتی، شاخص شدت گرفتگیصدا و ارزیابی آکوستیک با برنامه تحلیل چندبعدی صدا توسط پارامترهای ارزیابی سپسترال در نمونه های کشیدن واکه، شمارش اعداد، خواندن جملات و گفتارپیوسته انجام شد. تحلیل داده ها توسط پارامترهای آمارتوصیفی و چندمتغیره مانوا و تحلیل نموداری و ترسیمی-نگاره ای و درصد پیشرفت صورت گرفت.نتایج: تغییرات چشمگیری در ویژگیهای آکوستیک و کیفی صدای شرکت کنندگان مشاهده شد. طبق یافته ها هر 5 آزمودنی روند بهبودی در بخشهای مختلف ارزیابی ادراک شنیداری، سپسترال، تحلیل چندبعدی صدا و بهبودی دانش بهداشت و عادات صوتی را نشاندادند. نتایج در پیگیریهای ثانویه ثابت باقیماندند.بحث: بنظر میرسد برنامه صدادرمانی فایو روش درمانی کوتاه مدت برای کاهش گلایه های صوتی، بهبود ویژگیهای آکوستیکی و ادراکی در بازیگران میباشد. جهت تعمیم برنامه حاضر، تحقیقات بیشتری برای اثربخشی طولانیمدت در سطح مداخلات گروهی تصادفی لازم است.