مقایسه بهزیستی روانشناختی بین دانش آموزان 17-13 ساله دارای اختلال لکنت و بدون اختلال لکنت

با گسترش انسان گرایی، رویکرد مثبتنگر به سلامتی روانی در سالهای اخیر گسترش فراوانی یافته و بر این اساس مفهوم بهزیستی روانشناختی ظهور کرده که سلامت روانشناختی را بیش از آن که نداشتن بیماری تلقی کند، به عنوان داشتن ویژگی های مثبتی مانند عزت نفس، روابط اجتماعی مناسب و رضایتمندی می داند. بنابراین، هدف این مطالعه مقایسه وضعیت بهزیستی روانشناختی دانش آموزان 17-13 ساله دارای اختلال لکنت و بدون اختلال لکنت می باشد. از روش نمونه گیری در دسترس تعداد 30 دانش آموز 17-13 ساله انتخاب شدند که در قالب دو گروه مستقل جاگیزین شدند. 15 دانش آموز دارای اختلال لکنت بودند و 15 دانش آموز نیز دچار اختلال لکنت نبودند. برای هر یک از دانش آموزان دو پرسشنامه استاندارد اجرا شده است. پرسشنامه آزمون 84 سوالی بهزیستی روانشناختی ریف و همکاران (2000) اجرا شده است که روایی آن مورد قبول و پایایی از طریق آلفای کرونباخ نیز 0/77 بدست آمده است. برای ارزیابی از میزان اختلال لکنت نیز از ابزار تشخیصی لکنت استفاده شده است که روایی سازه آن در مطالعات قبلی تایید شده و میزان روایی از طریق آلفای کرونباخ نیز 0/78 بدست آمده است. از آزمونT دو گروه مستقل در سطح آلفای (0/05) استفاده شده است. نتایج نشان داد که بین مولفه خودمختاری ، هدفمندی در زندگی و تسلط بر محیط بین دانشآموزان 17-13 ساله دارای اختلال لکنت و بدون اختلال لکنت تفاوت معنیداری مشاهده شده است. نتایج دیگر نیز نشان داد که بین مولفه رشد شخصی ، ارتباط مثبت با دیگران و پذیرش خود بین دانشآموزان 17-13 ساله دارای اختلال لکنت و بدون اختلال لکنت تفاوت معنی-داری مشاهده نشده است.

Keywords:

بهزیستی روانشناختی , بحران بلوغ , اختلال لکنت , بدون اختلال لکنت.