کاربرد مدل جمعی تعمیم یافته در پهنه بندی خطر سیلاب پارک ملی گلستان

افزایش قابل توجه آسیب های ناشی از سیل در دهه های اخیر باعث توجه بیشتر به مدیریت خطر سیل و برنامه های حفاظتی در این زمینه شده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی کاربرد مدل جمعی تعمیم یافته در مدلسازی مخاطره سیلاب در پارک ملی گلستان می باشد. بدین منظور ابتدا لایه ها مربوط به عوامل تاثیرگذار بر وقوع سیل شامل بارندگی، دما، ارتفاع از سطح دریا، درصد شیب، انحنای زمین، شاخص رطوبت توپوگرافی، فاصله از رودخانه ها، فاصله از جاده ترانزیتی، تراکم آبراهه، شاخص توان آبراهه، پوشش زمین و شاخص پوشش گیاهی تفاضلی نرمال شده تهیه گردید و مناطق سیل گیر در پارک ملی گلستان با استفاده از دستگاه GPS ثبت شد. سپس با استفاده از عوامل تاثیرگذار و 70 درصد از مناطق سیلگیر مدل مذکور اجرا و با استفاده از 30 درصد باقی مانده با استفاده از منحنی تشخیص عملکرد نسبی (ROC) ارزیابی صحت صورت گرفت. نتایج بیانگراهمیت بالای متغیرهای ارتفاع از سطح دریا، دمای سالیانه، میانگین بارندگی، فاصله از رودخانه و جاده را در وقوع سیل بوده به طوری که محدوده رودخانه مادرسو و جاده ترانزیتی که از درون پارک میگذرد و همچنین اطراف روستای دشت و زاو و منطقه سولگرد چزو مناطق دارای احتمال بالا سیل گیری شناسایی گردیدند. نتایج ارزیابی همچنین بیانگر دقت بالای مدل جمعی تعمیم یافته در مدلسازی مخاطره سیل با سطح زیر منحنی 0/92 بوده که نشان میدهد از نتایج پژوهش حاضر میتوان در پیشگیری از آسیبهای احتمالی و برنامه ریزیهای آینده استفاده نمود.

Keywords:

مخاطره سیل , مدل جمعی تعمیم یافته , پارک ملی گلستان.