جعفر صادق تبریزی - استاد مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، مرکز تحقیقات مدیریت خدمات بهداشتی درمانی تبریز، پژوهشکده مدیریت سلامت و ارتقای ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
صابر اعظمی آغداش - استادیار سیاستگذاری سلامت، مرکز تحقیقات مدیریت خدمات بهداشتی درمانی تبریز، پژوهشکده مدیریت سلامت و ارتقای ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
حجت اله قرایی - دانشجوی دکترای تخصصی مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، مرکز تحقیقات مدیریت خدمات بهداشتی درمانی تبریز، پژوهشکده مدیریت سلامت و ارتقای ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
مصطفی فرح بخش - استادیار روانپزشکی، مرکز تحقیقات مدیریت خدمات بهداشتی درمانی تبریز، پژوهشکده مدیریت سلامت و ارتقای ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
مجید کارآموز - پزشک عمومی، قائم مقام معاون بهداشت و مدیر گروه گسترش شبکه دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
شیرین نصرت نژاد - استادیار اقتصاد سلامت، مرکز تحقیقات مدیریت خدمات بهداشتی درمانی تبریز، پژوهشکده مدیریت سلامت و ارتقای ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران

مقدمه: از اواخر سال 1392 ، در استان آذربایجان شرقی-ایران طرح مشارکت دولتی-خصوصی در ارائه مراقبت های بهداشتی اولیه آغاز گردید. با توجه به گذشت حدود چهار سال از اجرای این سیاست، نیاز هست که عملکرد و دستاوردهای آن مورد بررسی قرار گیرد. هدف مطالعه حاضر تحلیل سیاست مشارکت دولتی خصوصی در PHC با تمرکز بر تجربه دانشگاه علوم پزشکی تبریز است. روش پژوهش: این پژوهش یک پژوهش تلفیقی (کیفی-کمی) می باشد که با استفا ده از چارچوب مثلث سیاستگذاری اجرا گردید. اطلاعات مورد نیاز از طریق مصاحبه با افراد ذینفع و صاحبنظر در زمینه موضوع مورد مطالعه، تحلیل اسناد و بررسی آمارهای موجود در سیستم های اطلاعاتی جمع آوری و به روش محتوایی تحلیل گردید. یافته ها: شرکت کنندگان مهمترین عامل زمینه ای را حمایت سیاسی و اقتصادی می دانستند. ارتقای کارآمدی سیستم هد ف اصلی این سیاست معرفی شد. اکثر ذینفعان حامی طرح بودند و مخالف عمده ای وجود نداشت. اجرای طرح تحول سلامت فرصتی برای قرار گرفتن عوامل مختلف در کنار یک دیگر و طراحی این سیاست شد. تدوین و آماده سازی سیاست در طی 11مرحله از مطالعه مقدماتی، طراحی و تایید طرح در دانشگاه و وزارت بهداشت تا اجرا انجام شد. شرکت کنندگان فراهم نکردن زیرساخت ها را مهمترین نقطه ضعف و تغییر نقش بخش دولتی از ارائه کننده خدمت به ناظر و سیاستگذار را مهمترین نقطه قوت و همچنین ارتقا عدالت اجتماعی را مهمترین دستاورد سیاست می دانستند. نتیجه گیری: براساس نتایج مطالعه حاضر، مدل PPP در استان آذربایجان شرقی تجربه ای نوین و موفق در PHC در ایران محسوب می شو د. از این رو با توجه مشکلات و چالش های زیا د پیش روی بخش دولتی برای ارائه مراقبت های بهداشتی درمانی، حمایت و توسعه این سیاست می تواند نقش موثری در ارتقای کمی و کیفی ارائه مراقبت های بهداشتی درمانی به مردم داشته باشد.

مشارکت دولتی خصوصی، مراقبت های بهداشتی اولیه، تحلیل سیاست، استان آذربایجان شرقی