فرسودگی شغلی و عوامل مرتبط با آن در بهورزان استان همدان

مقدمه: فرسودگی شغلی سندرمی مشتمل بر خستگی هیجانی ، مسخ شخصیت و کاهش کفایت فردی می باشد. پرسنل سیستم بهداشتی درمانی به دلیل مواجهه با استرس های فیزیکی ، روانی و هیجانی به شدت در معرض فرسودگی شغلی می باشند. این مطالعه با هدف تعیین میزان فرسودگی شغلی بهورزان استان همدان و عوامل مرتبط با آن انجام گرفته است. روش کار: در این مطالعه توصیفی مقطعی بر روی 301 نفر از بهورزان استان هم دان انجام شد. برای گردآوری داده ها از دو پرسشنامه جمعیت شناختی و پرسشنامه فرسودگی شغلی مازلاک استفاده شد. سپس برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار SPSS استفاده شد. یافته ها: یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که 9/ 36 درصد از بهورزان فرسودگی شغلی دارند. 5/ 37 % از افراد احساس خستگی هیجانی را در حد بالا ، 6/ 18 % احساس مسخ شخصیت را در حد بالا و 5/ 58 % احساس کفایت فردی را در پایین گزارش کردند . میزان فرسودگی شغلی بهورزان در ابعاد خستگی هیجانی و کفایت فردی در دو جنس تفاوت معنی دار نشان داد (P<0/05). نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که فرسودگی شغلی در بین بهوزران بالا می باشد و این مسئله به عوامل متعددی از جمله شرایط محیط کار ، تجربه کاری ، بالا بودن حجم کار ، فشار روانی مرتبط با کار ، میزان رضایت شغلی و نیز سختی شرایط کار بستگی دارد.

Keywords:

فرسودگی شغلی , بهورزان , پرسشنامه فرسودگی شغلی مازلاک , همدان