تحلیل رابطه عاملیت کنشگر ‎ ساختار با عادت واره بوردیو در فرهنگ کسب وکار دانش بنیان

این تحقیق رابطه متغیرهای عاملیت کنشگر- ساختار را در فرهنگ کسب وکار دانش بنیان و بر اساس مفهوم عادت واره کسب وکار بررسی می­کند. جامعه آماری، تمام اعضای شرکتهای رشد و دانش بنیان دانشگاه فردوسی مشهد با حجم نمونه 204 نفر می­باشند. عادت­واره کسب وکار بر اساس نظریه بوردیو و با چهار بعد نوآوری، تعامل اجتماعی، بازارگرایی و تدوین طرح کسب وکار مفهوم سازی و سنجیده می شود. متغیرهای عاملیت نیز شامل حمایت اجتماعی، سیاستهای حمایتی و شبکه حمایتی دانش اند. روابط همبستگی بین متغیرها نشان می دهند که تمام متغیرهای عاملیت، با عادت­واره کسب وکار رابطه مستقیم و معنادار دارند و با افزایش آنها، میزان عادت واره  کسب وکار افزایش می­یابد. در تحلیل رگرسیون گام به گام نیز مشخص می­شود که حدود 5/0 از تغییرات متغیر وابسته به وسیله متغیرهای عاملیت تبیین می شود که سهم متغیر حمایت اجتماعی بیشتر از سایر متغیرهاست. نتیجه تحقیق این است که عادت­واره کنشگران، در فرهنگ کسب وکار دانش­بنیان نقش اساسی دارد و برای افزایش توان کسب وکار خود باید برنامه ریزی منظم و تعامل هدفمند و دوجانبه به منظور برقراری رابطه و جذب و دریافت منابع مختلف از بخشهای گوناگون داشته باشند.

Keywords:

دانش بنیان , فرهنگ , عادت واره , عاملیت , دانشگاه فردوسی