قهوه، کافئین و ام اس

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 8,786

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

CCNS01_075

تاریخ نمایه سازی: 11 آذر 1398

Abstract:

بیان مسئله: ام اس، بیماری سیستم اعصاب مرکزی است که در آن التهاب و تحلیل مایلین منجر به اختلال در هدایت جریان عصبی می شود. علیرغم تحقیقات گسترده، هنوز درمان قطعی برای این بیماری شناخته نشده است. بر همین اساس علاوه برتلاش برای یافتن داروهای شیمیایی موثرتر، تحقیق در زمینه ترکیباتی با منشاء گیاهی نیز ادامه دارد. یکی از این مواد، قهوه و جزء اصلی آن کافئین است. مطالعات اخیر از تاثیر نوشیدنی قهوه درکاهش خطر ابتلا به ام اس و شدت علائم آن در مبتلایان خبر می دهند بطوریکه نوشیدن مداوم قهوه به سبب نوروپروتکتیو بودن کافئین و مهار سایتوکاین های پیش التهابی در پیشگیری از بیماری نقش دارد. در کنار فوائد زیادی که برای قهوه و کافئین مطرح می شود، توجه به عوارض آن دربرخی افراد نیز توصیه شده است.هدف مطالعه: این مطالعه مرور تحقیقاتیست که تاکنون در زمینه ارتباط مصرف قهوه و کافئین و بیماری ام اس انجام شده است. هدف، حصول یک نتیجه علمی براساس مطالعات انجام شده و تاکید بر ضرورت ادامه بررسی های گسترده در زمینه اثر این مواد در کاهش ابتلا و یا بهبود مبتلایان با توجه به جزئیات بیشتر به دلیل تاثیرگذاری متفاوت در افراد مختلف است.روش انجام مطالعه: این مطالعه از طریق جستجوی پایگاه اطلاعاتی PubMed با استفاده از کلید واژه های coffee ، caffeine & health ، coffee & MS، caffeine & aging ، صورت گرفته است. مرور فوق شامل مطالعات مربوط به اثر قهوه وکافئین بویژه در بیماری ام اس است.نتایج: گرچه نتایج بدست آمده از مرور مطالعات در زمینه اثر قهوه و کافئین بر علائم بیماری ام اس و یا کاهش خطر ابتلا به آن امیدوار کننده اند، نتیجه گیری قطعی نیازمند توجه همزمان به اثرات جانبی آن در برخی شرایط است. در ارتباط با ام اس، بنظر میرسدکافئین عمدتا درکاهش شدت علائم در طول دوره بیماری موثر باشد. یکی از این تاثیرات کاهش خستگی در ام اس است که درحقیقت نوعی نقص حرکتی و شناختی برگشت پذیر همراه با کاهش تمایل برای استراحت است. این خستگی ممکن است مدتها ادامه یابد و با سایر انواع خستگی کاملا متفاوت بوده از شدت بیشتری برخورداراست. همچنین پیش از این محققان به اثرات کافئین بر رشد و پیشرفت آکسون و نقش آن درافزایش ارتباطات نورونال و کاهش بیان ژن های بازدارنده گسترش نورونال پی برده اند. در سالهای اخیر نیز اثرات ضد پیری کافئین و تاثیرآن در کاهش التهاب و پیشگیری از بیماریها مورد مطالعه قرارگرفته است . نقش ضدپیری کافئین با کاربرد آن در محصولات مراقبت از پوست با اثر حفاظت بخشی دربرابر اشعه UV و اثر کاهشی روند پیری زودرس به سبب محتوای آنتی اکسیدانی آن به اثبات رسیده است. باتوجه به یافته های فوق درخصوص اثرات ضدالتهابی کافئین، تاثیرضدپیری و نقش آن در افزایش طول عمر و بویژه اشاره به تاثیر مصرف منظم قهوه در کاهش ابتلا به ام اس، شاید یافتن نقشی اختصاصی تر برای این ماده در کاهش احتمال ابتلا به ام اس دور از انتظار نباشد.

Authors

زهرا فقهی

دانشجوی دکترای میکروبیولوژی، دانشگاه اصفهان

محمد ربانی

دکترای میکروبیولوژی، دانشیار دانشگاه اصفهان

سیدحمید زرکش اصفهانی

دکترای ایمونولوژی، استاد دانشگاه اصفهان

مژده قبایی

متخصص مغز و اعصاب، دانشیار دانشگاه علوم پزشکی تهران

محمودرضا حاجی قاسم

دکترای علوم اعصاب، دانشیار دانشگاه علوم پزشکی تهران