زینب خسروی - رشته پژوهش هنر، گروه پژوهش و تاریخ هنر، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
رضا افهمی - دانشیار گروه پژوهش و تاریخ هنر، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
پرویز آزادفلاح - دانشیار گروه روان شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

نظریه ذهن(ذهنی کردن) یکی از ضروری ترین مهارت ها برای توسعه روابط اجتماعی است. از این رو پژوهش های بسیاری در صدد یافتن روش هایی برای پرورش نظریه ذهن و به ویژه روش های مبتنی بر فعالیت های روایت محور و بر آمده از داستان اند. از آنجایی که فضای دیجیتال، در دوره معاصر شیوه ارتباطات بینافردی و همچنین فضای رودروی داستان سرایی را متحول ساخته است، اکنون امکانات دیجیتال بستری چندرسانه ای برای بیان و گوش سپردن به داستان فراهم آمده است،این پژوهش درصدد تبیین ظرفیت و قابلیت های رسانه داستان گویی دیجیتال بر پرورش نظریه ذهن است.این مطالعه مبتنی بر روش تحلیل مفهومی و استنتاجی در سطح نظری، ظرفیت ویژه و متمایز رسانه داستان گویی دیجیتال برای پرورش نظریه ذهن را مطرح می کند. بر پایه یافته های قبلی در حوزه نقش داستان سرایی بر پرورش نظریه ذهن و براساس ظرفیت رسانه داستان گویی دیجیتال، این پژوهش برای نخستین بار این پیشنهاد را مطرح می کند که در تقابل با روش های منفعل پیشین، می توان از امکانات این رسانه نوین برای تدوین الگوهای داستان سرایی خلاقانه و مشارکتی با هدف پرورش نظریه ذهن در افراد بهره برد.

نظریه ذهن, داستان سرایی, داستان گویی دیجیتال, ذهن خوانی خلاق, داستان گویی مشارکتی