طاهره بابازاده - کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
محمد دوستار - دانشیار گروه مدیریت بازرگانی دانشگاه گیلان، رشت، ایران
محمود مرادی - دانشیار گروه مدیریت صنعتی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

هدف: دراین پژوهش ضمن بررسی تاثیر یادگیری بر نوآوری سازمانی اثرات وجود اینرسی به صورت متغیر تعدیل گر مورد مداقه قرار می گیرد. روش: روش پژوهش ازنظر هدف،کاربردی بوده که با به کارگیری ابزار پرسشنامه و روش پیمایشی، داده های موردنیاز جمع آوری شده است. جامعه آماری این تحقیق سازمان های دولتی استان گیلان می باشد. تعداد این سازمان ها در حدود 80 سازمان است که بر اساس برنامه توسعه مدیریت تعداد نمونه 50 سازمان برآورد شد. تجزیه و تحلیل در سطح سازمانی می باشد. به منظور تحلیل آماری اطلاعات جمع آوری شده از نرم افزارهای spss و smart pls2 استفاده شده است. یافته ها: یافته های این پژوهش نشان دادکه یادگیری سازمانی دارای تاثیر قابل ملاحظه ای (759/19)، بر نوآوری است و همچنین اینرسی سازمانی نقش تعدیل گری (408/2) بر رابطه بین یادگیری سازمانی و نوآوری سازمانی دارد. نتایج: نتایج نشان داد که یادگیری سازمانی بر نوآوری سازمانی و نیز بر همه ی ابعاد نوآوری (خدماتی، فرآیندی، رفتاری و مدیریتی) تاثیر مثبت و معنادار و اینرسی سازمانی اثر تعدیل گری منفی بر رابطه یادگیری و نوآوری دارد. حضور اینرسی سازمانی باعث کاهش تاثیر اثر یادگیری بر نوآوری می شود؛ همچنین اینرسی روان شناختی و هزینه برگشت-ناپذیر اثر تعدیل گری منفی و اینرسی عملی اثر تعدیل گری مثبت در رابطه یادگیری و نوآوری در سازمان های دولتی دارند.

یادگیری سازمانی, نوآوری سازمانی, اینرسی سازمانی, اینرسی روانشناختی, اینرسی عملی