محسن پیله ور - دانشگاه تهران

در حال حاضر میزان مصرف سوختهای فسیلی و آلایندگی ناشی از آن به یک معضل جهانی تبدیل شده است. منابع سوختهای فسیلی رو به اتمام است، آلودگی هوا و تولید گازهای گلخانه ای روز به روز بیشتر شده و نیاز به جایگزینی سوختهای پاک و تجدید پذیر روز به روز بیشتر احساس میشود. در این تحقیق از لیگنین به عنوان خوراک در فرآیند گازیسازی آب فوق بحرانی استفاده شده است. در این مطالعه غلطت خوراک، دما و زمان واکنش به عنوان متغیرهای عملیاتی گازیسازی فوق بحرانی انتخاب شده اند. آزمایش گازیسازی با آب فوق بحرانی بر روی لیگنین در شرایط بهینه اجرا شد و اثر متغیرهای دما 350°C)، 400°C، (450°C، زمان 15)، 30 و 45 دقیقه) و غلظت خوراک %4)، %6، ( % 8 بررسی گردید. نتایج نشان میدهند که دمای بالاتر، غلظت پایینتر خوراک و زمانهای واکنش طولانیتر منجر به افزایش بازده هیدروژن تولید میشوند. پس از تعیین شرایط بهینه، تاثیر کاتالیست NaOH در سه غلظت مختلف 0/5، 1 و 1/5 درصد بر روی میزان تولید هیدروژن و بازده تولید بررسی شد. در شرایط بهینه یعنی غلظت %4، زمان 45 دقیقه، دمای 450°C و غلظت کاتالیست 1/5 درصد، هیدروژن با درصد مولی 62/9 درصد و به میزان 15/27 میلیمول/گرملیگنین تولید شد.

تولید هیدروژن، لیگنین،گازی سازی، آب فوق بحرانی، کاتالیست همگن