سحر باصری سعدی - گروه نقاشی، دانشگاه دختران البرز، کرج، ایران
جمال عرب زاده - گروه نقاشی، دانشکده تجسمی، دانشگاه هنر تهران، تهران ایران

هایپررئالیسم سبکی در نقاشی است که اشاره به تصویری فراتر از واقعیت دارد، تصویری که تمام توجهش به جزئیاتی است که از توانایی چشم انسان خارج است و بیان کننده زندگی ماشینی و لحظات زندگی روزمره است. مسئله مورد طرح در این پژوهش فاصله بین واقعیت و دریافت آن را مورد توجه قرار داده که جزییات در جامعه امروزی ایجاده کرده است و این فاصله را در قیاس با بازنمایی طرح می نماید؛ فاصله ای که در نگاه انتقادی بودریار در قالب هایپررئالیتی تعریف می-شود. هدف این پژوهش جستجوی ارتباط و نسبت میان شیوه ی نقاشی هایپررئالیسم با مفهوم هایپررئالیتی از منظر ژان بودریار براساس نظم هایش در قالب وانموده می باشد. چهارچوب نظری مقاله بر فرم های تقابل میان بازنمایی واقعیت با واقعیت و بر مبنای تطبیق با سطوح نظم های بودریار که دارای تقسیم بندی هایی دوره ای می باشد. روش این مقاله مطالعه ای تحلیلی-تاریخی می باشد که داده های تاریخی در مورد بازنمایی در نقاشی را در بحثی نظری بر اساس چهارچوب نظری دسته بندی می نماید.در این مسیر نمایی تاریخی از دوره های توسعه بازنمایی تصویری تا نقاشی هایپررئالیستی ارائه شده و این دوره ها در تقابل با تقسیم بندی های سه گانه ی بودریار (پیشا مدرن، مدرن و پسا مدرن) قرار می گیرد تا به پاسخی برای سوال محوری مقاله دست یابد: آیا تشابهی میان بیان فراواقعی نقاشی هایپررئالیسم و دنیای هایپررئالیته وجود دارد یافته-های مقاله به تحلیل رفتن تدریجی سوژه و استقلال ابژه در جهانی اشاره دارند که پایه و اساس آن خود ابژه می باشد.نتیجه گیری نهایی، با تایید تشابهات، نشان می دهد که بازنمایی هایپررئالیستی با بازنمایش حاد حقیقت (هایپررئالیتی) در دوره پسامدرن تطبیق می یابد.

نقاشی هایپررئالیسم, هایپررئالیتی, وانمایی, وانموده, بودریار