سیدسجاد سنگتابی - دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندسی مواد- شناسایی و انتخاب مواد، دانشگاه صنعتی مالک اشتر تهران.
مریم مرکباتی - استادیار، مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی مالک اشتر تهران.
محسن بزرگمهر - دانشجوی دکتری مهندسی مواد ، دانشگاه صنعتی مالک اشتر.
رشید مهدوی - دانشجوی دکتری مواد متالورژی، دانشگاه سمنان.
سعید ادیب - کارشناسی ارشد مهندسی مواد متالورژی، دانشگاه علم و صنعت ایران.

سوپرآلیاژ IN907 جزء سوپرآلیاژهای پایه آهن-نیکل-کبالت با ضریب انبساط حرارتی اندک و استحکام بالا محسوب میشود که کاربرد فراوانی در اجزا موتور توربینهای گازی دارد. هدف از انجام این تحقیق بررسی خواص مکانیکی سوپرآلیاژ IN907 در دمای محیط و دمای کاری 649℃ است. در تحقیق حاضر، سوپرآلیاژ IN907 پس از آنیل انحلالی در دمای 980℃، در دو دمای 700℃ و 740℃ تحت پیرسازی مرحله اول و در دمای ثابت 620℃ تحت پیرسازی مرحله دوم قرار گرفت. سپس جهت بررسی خواص مکانیکی، آزمایش های سختی، کشش دما محیط و کشش دما 649℃ انجام شد. نتایج آزمایش ها در مقایسه با استاندارد نشان داد که با افزایش دمای پیرسازی، استحکام تسلیم در دمای محیط و دمای 649℃ به ترتیب 107 و 43 مگا پاسکال افزایش، اما ازدیاد طول کل به ترتیب 3% و % 5 کاهش یافت. علت این موضوع، رسوبگذاری بیش از حد فاز لاوه است که در دمای محیط به همراه سایر مکانیزمهای استحکامدهی، سبب افزایش استحکام دما محیط نسبت به استحکام دما بالا میشود، اما بدلیل ماهیت ترد آن، داکتیلیته کاهش مییابد. همچنین افزایش 40℃ در دمای پیرسازی، سبب افزایش سختی به مقدار 23 برینل شد. بررسیها نشان داد که افزایش دمای پیرسازی تاثیر بیشتری بر استحکام تسلیم دمای 649℃ به میزان 81 مگا پاسکال نسبت به استحکام تسلیم دما محیط به میزان 34 مگا پاسکال داشته است.

سوپرآلیاژ IN907، ضریب انبساط حرارتی اندک، پیرسازی مرحله اول، فاز لاوه، خواص مکانیکی