تاثیر تمرین هوازی بر غلظت ویسفاتین سرمی و بافت چربی و برخی عوامل التهابی و خطرزای قلبی- عروقی موش های نر دارای کبد چرب

هدف از اجرای این پژوهش، تعیین تاثیر تمرین هوازی بر غلظت ویسفاتین سرمی و بافت چربی و برخی عوامل التهابی و خطرزای قلبی- عروقی موش های نر دارای کبد چرب بود. بدین منظور تعداد 32 موش از انستیتو پاستور تهیه شدند و 16 سر تحت رژیم پر چربی قرار گرفتند تا به بیماری کبد چرب غیر الکلی مبتلا شوند. پس از آن به طور تصادفی به دو گروه ترکیب کبد چرب با تمرین هوازی و کبد چرب بدون تمرین (کنترل) تقسیم شدند، دو گروه از موش ها به مدت 4 هفته تحت رژیم پر چرب طبق قرار گرفته و براساس کیلو گرم وزن بدن آنها روزانه دو میلی لیتر از طریق گاواژ دریافت می کردند تا نهایتا کبد آنها چرب شد. در پایان4 هفته برای سنجش پروفایل چربی و اطمینان از القای کبد نمونه گیری تصادفی از ALT، AST و انجام شد .موش های گروه تمرین کبد چرب پروتکل تمرین هوازی را با استفاده از تردمیل جوندگان با سرعت 20 تا 25 متر در دقیقه که تقریبا معادل شدت 60 تا 65 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی (vomax) می باشد به مدت 6 هفته 5 روز در هفته هر روز یک جلسه (60 دقیقه) که 10 دقیقه از آن مربوط به گرم کردن و سرد کردن بود و هر هفته بر سرعت تردمیل و شدت تمرین افزوده می شد ، به تمرین پرداختند. خون گیری و آنالیز بیوشیمیایی متغیرها بدین صورت بود که 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی و پس از 12-10 ساعت ناشتایی پس از بی هوشی با اتر ، خونگیری بلافاصله از درون بطن چپ به میزان 5 سی سی انجام شد و نمونه ها برای انجام آزمایش در دمای صفر درجه به آزمایشگاه ارسال گردید. از آزمون شاپیرو ویلک جهت تعیین طبیعی بودن توزیع داده های گروه ها استفاده شد و سپس با استفاده از آمار استنباطی آنووا فرضیه های پژوهش آزمون شدند. تمامی محاسبات با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 انجام می گردد و سطح معنی داری0.05 P≤ در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد: در تمامی متغیرهای مورد نظر ( ویسفاتین سرمی و بافتی، انسولین، گلوکز و شاخص مقاومت به انسولین، HDL, LDL, TG و کلسترول) تفاومت معنادار وجود دارد. اما این تغییرات در اینترلوکین 18 معنادار نبود. نتایج پژوهش حاضر گواه بر این مدعا ست که ورزش هوازی منظم یکی از درمان های اصلی و اساسی برای بیماری کبدچرب غیرالکلی می باشد.

Keywords:

ویسفاتین , نیمرخ لیپیدی , اینترلوکین 18 , تمرین هوازی