بررسی نقش گفتمانی صلح در شکل گیری حکمرانی خوب

در عصر جهانی شدن مفهوم صلح با فاصله گرفت از برداشت های سنتی و آرمان گرایانه تبدیل به گفتمان غالب در اندیشه سیاسی شده است. درک منقح از این مفهوم اخلاقی می تواند زمینه ساز ظهور و تثبت حکمرانی خوب در جامعه سیاسی شود. پژوهش حاضر با رهیافت حقوقی ضمن مروری بر ادبیات پیشین و بررسی مکاتب مختلف اخلاق هنجاری از جمله فایده گرایی، نتیجه گرایی و اخلاق وظیفه گرا به طرح این پرسش پرداخته است که : ربط و نسبت میان صلح به مثابه یک اصول اخلاقی و مفهوم حکمرانی خوب چیست ضمن آن که رویکرد اخلاقی به مسائل سیاسی می تواند سبب تقویت همبستگی اجتماعی شود زیرا اخلاق در حوزه عمومی و سیاسی از دیدگاه کارکردگرایان انسجام دهنده مولفه های اجتماعی است. اما نکته حائز اهمیت اتخاذ رویه های مصاله جویانه توسط دولت است . مقاله نتیجه می گیرد که اعمال اصول اخلاقی در حقوق به تولید سنت و عرف در زمینه حکمرانی مطلوب منجر می شود . این امور در گرو تقویت نهادهای مدنی و ایجاد بسترهای فکری و فرهنگی مناسب بوده و در غیر این صورت اعمال هر نوع روشی غیر کاربردی خواهد بود .

Keywords:

حکمرانی خوب , صلح , اخلاق هنجاری , جامعه مدنی , عرف سیاسی