محمدرضا حسین خان قندهاری - وکیل پایه یک دادگستری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی

دستیابی به صلح همواره از آرزو های دیرین بشر بوده است،این مفهوم در طی سالیان متمادی دستخوش تغییر شده است. تا قبل از تحولات اخیر در روابط بین المللی، منبعث از نگاه نظامی که اصطلاحا نظام وستفالیایی نامیدهمیشود صلح و امنیت، ناظر بر نبود جنگ و احترام دولت ها به تمامیت ارضی و حاکمیت دیگر دولت ها بوده است،اما توسعه حقوق بشر و جهان شمولی آن باعث شد که صلح علاوه بر نبود تهدید های نظامی به نبود عوامل دیگری ازجمله فقر و گرسنگی، تروریسم، قاچاق و جرائم سازمان یافته، شیوع بیماری های مسری، مهاجرت های بی رویه، محیط زیست و نقض حقوق بشر تسری یابد که از آن تحت عنوان صلح مثبت یاد می شود..باتوجه به نقش تاثیر گذار دولت ها در وجود یا عدم وجود فاکتور های مذکور، در این مقاله با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی بیان شده است که چگونه تعهدات دولت ها خصوصا تعهدات ایجابی آنها در تحقق صلح جهانی نقش دارد و اینکه دولت ها با انجام تعهداتشان در برابر کدام حقوق می توانند به استقرار صلح و امنیت بین المللی کمک کنند.

تعهد ایجابی، دولت، صلح، حقوق بشر