ترویج صلح با آموزش رواداری در حقوق بین الملل؛ آموزش و صلح

از سویی انسان موجودی اجتماعی است و زندگی در کنار دیگر انسانها از نیازهای ذاتی اوست و از سوی دیگر، وجود تفاوتها و اختلافات نژادی، زبانی، قومی، مذهبی، ... تهدید کننده این نیاز اساسی به شمار می رود. در طول تاریخ، وجود انواع جنگهای نژادی و قومی و... گویای این واقعیت تلخ است که در صورت نارواداری، سایه شوم جنگ بر سر جوامع انسانی سنگینی می کند. یکی از راه های اجتناب از این وضعیت، گسترش دامنه رواداری بین آنها است. به این مفهوم که به منظور همزیستی مسالمت آمیز افراد بشر که در دیدگاه ها، عقاید، اعتقادات و سایر ویژگی های خود متفاوت هستند، فرمول متمدنانه ای استفاده شود که آن فرمول، رواداری است. به گونه ای که انسانها آنرا در کلیه مناسبات و مراودات اجتماعی خود بکار گیرند. مطابق با اسناد بین المللی و کوشش های سازمان ملل متحد و نهادهای وابسته به آن از جمله یونسکو یکی از بهترین روش های مبارزه با جنگ و خشونت، آموزش رواداری و صلح از راه نظام تعلیم و تربیت است. آموزش رواداری موثرترین وسیله در راستای مبارزه با مظاهر نارواداری و به تبع آن، ارتقاء حقوق بشر و آزادی های اساسی است. از آنجایی که هدف غایی و نهایی از اعمال و پیاده سازی رواداری، جایگزینی فرهنگ صلح با فرهنگ جنگ می باشد، آموزش رواداری نیز باید بر این هدف معطوف باشد. در این راستا، آموزش باید در بطن و متن خود حاوی اصول و ارزش های روادارانه باشد. از اینرو ضرورت تعبیه اصول بارورکننده رواداری و ارزش های روادارانه در محتوای دروس و برنامه های آموزشی از همان ابتدای کودکی توصیه می شود. بر این اساس، آموزش رواداری موثرترین ابزار به منظور دستیابی به فرهنگ صلح می باشد.

Keywords:

آموزش , صلح , رواداری , تساهل , خشونت , افراط گرایی