انسان کامل از دیدگاه قرآن کریم

مفهوم انسان کامل ازآن جهت که به عنوان یکی از موضوعات اصلی و مهم در زندگی فردی و اجتماعی انسان ها مطرح است، قابل تامل بوده و اهمیت پردازش و بررسی دارد. تدبر در چرایی خلقت هستی وانسان نشان می دهد هدفی والا وارزشمند در این خلقت نهفته است که همان دست یابی انسان به کمال مطلقو بالفعل کردن تمام استعدادها وظرفیت های وجودی خویش، از طریق استفاده بهینه و صحیح ازامکانات، شرایط و نعمت های موجود در هستی است. انسان کامل، نمونه رشد یافته و به ثمر نشسته خلقت آدمی در جهان هستی است که توانسته به شناخت صحیح و متناسب صفات خالق خویش و کسب معرفت به وظیفه علت حضورخویش در این عالم، تمام ظرفیت های اعطایی از سوی خداوند متعال را به کاربسته ودر مسیر کمال از آن ها استفاده کند. در این مقاله تلاش شده است تا با مطالعه روشمند آیات قرآن و استفاده از روش معناشناسی واژگان که از جمله روش های نوین تحقیق و پژوهش در قرآن کریم است،محورهای ملازم، مترادف و متضاد مفهوم انسان کامل استخراج شده ونگاه قرآن در این زمینه تبیین و تحلیل شود. به منظور دست یابی به شبکه معنایی این مفهوم در قران کریم، میدان های معناشناسی واژگان مرتبط با این واژه به همراه ارتباط سیستمی میان آن ها احصاء و بررسی شده تا بررسی قرار گرفته اند،عبارتند از عبد، مخلص، ونبی ولی و... که مطالعه سیاق آیات آن ها، بیانگر ویژگی های انسان کامل از منظر قرآن کریم است.

Keywords:

قرآن کریم , انسان کامل , عبد , بنده , خلیفه الهی , معناشناسی