شهلا مرادی قراتلو - کارشناس رشته علوم قرآن مجید، دانشگاه علوم و معارف قرآن دانشکده علوم قرآنی مراغه

دوران جوانی را می توان بهترین فصل زندگی انسان نامید که از جهت کسب موفقیت های مادی و معنوی بهترین زمان رویش می باشد. فطری بودن دین و پذیرش آن توسط جوانان در زمان انبیاء بیانگر دین پذیری جوانان می باشد. اما گاهی عواملی باعث می شود تا جوان از دین رویگردان شده و به بی دینی گرایش یابد. شناخت این عوامل علاوه بر کمک به درمان دین گریزی، راه پیش گیری را نیز فراهم می کند. با این نگرش در این جستار پس از بررسی مفهوم شناسی مختصر دین و جوان به ذکر عوامل دین گریزی جوانان در سه حیطه فردی، خانوادگی و اجتماعی پرداخته شده است. با کنکاش در آیات قرآن و بهره گیری از روایات اهل بیت علیه السلام می توان تفکر نادرست و عدم استفاده از قدرت تعقل، ضعف اراده و عادت به صفات رذیله را از مهم ترین عوامل فردی دانست که در دین گریزی موثر می باشند. از جمله عوامل خانوادگی می توان بی مسئولیتی والدین و تعارض گفتار و رفتار آن ها را نام برد. همان طور که برخی عوامل اجتماعی همچون الگوها، فرهنگ و محیط جامعه نیز در دین گریزی تاثیر دارند. اگرچه میزان تاثیر عوامل فردی از سایرین بیشتر است.

جوان، قرآن، دین گریزی ، الگو، خانواده