انقلاب اسلامی ایران و زبان گفتمان بین ادیانی در قرآن

در ایران معاصر، انقلابی اسلامی رخ داد که داعیه برقراری همزیستی مسالمت آمیز با مردمان دیگر ادیان داشته و کاستن از تنش های موجود را بر اساس آموزش های کتب مقد سرلوحه کار اویش قرار داد تا در جهانی که پیروان ادیان گوناگون با چالش هایی چون خودبرتربینی دینی، طعنه به آموزه های دینی یکدیگر، توهین به نمادهای مقدس یکدیگر و مسایلی از این دست مواجهند، بتوان به گفتمانی بین ادیانی و درکی متقابل رسید و در سایه آن از تنش ها و مناقشه ها کاست. قرآن کریم که منبع اصیل آموزه های اسلامی است برای گفت وگو و مذاکره بین ادیانی، تعامل و تقریب اندیشه ها، بر نقاط مشترک و بنیادین ادیان تمرکز نموده و ضمن احترام به تفاوت ها، روش هایی برای گفتمان ارایه داده است. این جستار به رو تحلیلی توصیفی پس از بررسی ضرورت گفتمان در دوره معاصر، رو های قرآن را در این زمینه که عبارت است از حکمت، موعظه نیکو و جدال احسن بررسی نموده و سپس با تحلیل گفتمان انقلاب اسلامی ایران به نمونه هایی از آن در قانون اساسی و سخنان امام امینی و آیت الله خامنه ای، پیشگامان انقلاب اشاره نموده است.نتایج بحث نشان می دهد که راه تقریب اندیشه ها، گفتمانی است مبتنی بر باورهای مشترکی چون خدای واحد، پیامبران و جهان آخرت و اتخاذ روشی آگاهانه همراه با موعظه نیک و بیان و عملی از جانب گوینده تا اندیشه های والا، منطقی و ژرف اسلامی در جان مخاطب نفوذ کند. سیره پیشگامان انقلاب اسلامی نیز بیانگر چنین شیوه ای است که در سخنان و رفتار آنان جلوه گر بوده است

Keywords:

گفتمان بین ادیانی , قرآن کریم , انقلاب اسلامی , امام امینی , آیت الله خامنه ای