عباس اوجاقی - دانشجوی رشته تفسیر قرآن مجید دانشکده علوم قرآنی مراغه
محمد سبحانی یامچی - استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم
سارا محتشم بکتاش - دانشجوی رشته علوم قرآن مجید دانشکده علوم قرآنی مراغه

استکبار وصفی درونی است بدین معنا که انسان اظهار بزرگی کند و آنچه را که از آن او نیست و برای او روا نیست ابراز دارد. خود بزرگ بینی و نشناختن حد خود در مقابل خداوند متعال و مردم و به استضعاف کشیدن آنها از اوصاف درونی هستند که شخص مستکبر به واسطه آنها موضع گیری های خویش را تنظیم می کند و در صدد است که بزرگی خود را به فعلیت برساند و به رخ دیگران بکشد. در قرآن واژه استکبار در مورد ابلیس، حاکمان طاغوتی همچون فرعون و...، کافران و مشرکان و انسانهای خود خواه به کار رفته است. در پژوهش حاضر نیز به بررسی برخی از پیامد های اعتقادی استکبار در قرآن پرداخته شده از جمله این پیامدها که هر انسان مستکبری دچار آن شده، غفلت از ذکر الهی است. از دیگر پیامدهای اعتقادی استکبار در قرآن، دوری از تهلیل سرمنشا بت پرستی، عدم پذیرش حق و زمینه حق ستیزی، افتراء به خداوند، خورشیدپرستی نتیجه عدم پذیرش حق و نیز استکبار، مانع راهیابی به تقوا از جمله موانع و پیامدهای اعتقادی صفت رذیله استکبار است که در این مجال بدان ها پرداخته شده است.

پیامد، اعتقاد، استکبار، قرآن، حق ستیزی، افتراء به خداوند