فرزاد بیگی - مشهد، دکترای تاریخ و پژوهشگر

آموزه های وحیانی قرآن کریم و شیوه ی سلوک حضرت رسول (ص)، در تقابل کامل با مستکبرین و استکبار قرار داشته اند. روزگار خلافت امام علی (ع) نیز ادامه شیوه پیامبر اکرم (ص) در نهادینه کردن ارزش های اسلامی و برپا کردن امت واحده بوده است. علی (ع) در مسیر تحقق ارزش ها، با استکبار و مستکبرین نوظهوری روبرو شد که در جامه ی مسلمانی به مقابله با آموزه های انسان ساز قرآن کریم برخاسته بودند. کسانی که با مسخ اسلام و با تحمیل باورهای قومی و مادی خویش در پی بازتولید استکبار جاهلی بودند. نبرد سازش ناپذیر علی (ع) با این انحراف بزرگ باعث اتحاد جبهه ی مستکبران نوظهور اسلامی در مقابله با ایشان گردید. در این مقاله تلاش می شود با نگاهی تحلیلی، تطبیقی ضمن رجوع به آیات الهی قرآن کریم و تفاسیر آنها، نمادهای استکبار در روزگار خلافت علی (ع) نقد، بررسی و معرفی گردد. بدون تردید ملاحظه ی دوران کوتاه خلافت آن حضرت نشان می دهد عمده ی تلاش و مساعی آن حضرت صرف تقابل با فتنه ی مستکبران گردید.. نبردی دائم و پایان ناپذیر که در نهایت به شهادت امیرالمومنین و رسوایی تاریخی مستکبران متحجر انجامید.

قرآن کریم، پیامبر اکرم (ص)، علی (ع)، استکبار، مستکبرین، خلافت