رابطه بین شاخص های توسعه پایدار شهری و احساس امنیت اجتماعی(مطالعه موردی: شهرستان خرم آباد)

احساس امنیت، پیش نیاز هر گونه توسعه اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی محسوب شده و با سطح پیشرفت جوامع در ارتباط است. آگاهی از وضعیت احساس امنیت ساکنان یک اجتماع نقش موثری در شناخت چالش ها و راهکارهای توسعه یک جامعه داشته و در جهت تقویت زیرساخت های آن عمل می نماید. از طرف با توجه به نقش شاخص های توسعه پایدار شهری در تبیین احساس ناامنی در جامعه، این پژوهش درصدد بررسی رابطه بین شاخص های توسعه پایدار شهری با احساس امنیت اجتماعی در شهر خرم آباد است.در این پژوهش که به روش پیمایشی انجام شده است،383 نفر از ساکنان شهر خرم آباد با استفاده از روش نمونه گری کوکران انتخاب شده است و با ابزار پرسشنامه مورد مطالعه قرار گرفتند. احساس امنیت در 5 بعد جانی، مالی، اخلاقی، سیاسی و قضایی و شاخص توسعه پایدار شهری در 5 بعد اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، فناوری و محیط زیست سنجیده شده است. فرضیه اصلی این پژوهش این است که رابطه بین شاخصهای توسعه پایدار شهری بر احساس امنیت اجتماعی مثبت است. فرضیه های فرعی این پژوهش به بررسی شاخصهای توسعهپایدار شهری بر ابعاد احساس امنیت اجتماعی است.یافته های تحقیق حاکی از رابطه معنادار و مستقیم بین شاخصهای توسعه پایدار شهری و احساس امنیت اجتماعی است. فرضیات فرعی پژوهش مبتنی بر تاثیر شاخص های توسعه پایدار شهری بر ابعاد پنجگانه احساس امنیت اجتماعی(جانی، مالی، اخلاقی، سیاسی و قضایی) نیز تایید شده است. تایید این فرضیه نشان دهد که شاخص توسعه پایدار شهری باید تقویت شود.

Keywords:

توسعه , شاخص های توسعه پایدار شهری , امنیت , احساس امنیت اجتماعی