تاثیر ورزش هوازی بر نوروپلاستیسیتی قشر حرکتی

نوروپلاستیسیتی به معنای افزایش یا کاهش قدرت سیناپسی است که میتواند با شکل گیری سیناپس های جدید زمینه ساز یادگیری و حافظه شود که به دو صورت long - term potentiation ) LTP ) وlong - term depression LTD) وجود دارد. از میان چندین مقاله که از منابع مختلف بدست آمده در نهایت 8 مقاله انتخاب شد که شامل 12 آزمایش بوده و در آنها به تاثیر ورزش هوازی حاد و نوروپلاستیسیتی پرداخته شده است. طبق مطالعات انجام شده ورزش هوازی میتواند روی مغز تاثیر گذار باشد ولی همچنان اثر شدت، مدت و نوع اینگونه فعالیت ها ناشناخته است.| روش کار: شرکت کنندگان در این مطالعات از هر دو جنس با رده ی سنی 18تا5سال و فاقد هر گونه نقایص نورورلوژیک و سایکولوژیک بودند. در این مقالات مداخله ، یک دوره ورزشی با دوچرخه ی ثابت و تردمیل بوده که به دو صورت متناوب (intermittent) و مداوم (continuance) با شدت های متغیر بود و گروه کنترل در وضعیت استراحت قرار داشتند. یک اقدام تحریک مغز قبل و بعد از نوروپلاستیسیتی بر روی شرکت کنندگان صورت گرفت. برای القای نوروپلاستیسیتی از دو روش غیر تهاجمی transcranial magnetic stimulation ) TMS و transcranial direct current stimulation ) tDCS ) استفاده شده است. نتایج: ورزش زمانی موثر است که به عنوان آغازگر، قبل از القای نوروپلاستیسیتی انجام شود زیرا در این شرایط تغییرات حاصله بیشتر بوده ولی در صورت پارادایم نوروپلاستیسیتی قبل از انجام یک دوره تمرین هوازی نتایج بدست آمده قابل توجه نیستند. با توجه به نتایج بدست آمده هر چه شدت ورزش بیشتر باشد سطح کورتیزول بالاتر میرود و باعث جلوگیری از تاثیر پارادایم های نوروپلاستیسیتی بر مغز میشود. تنظیم سطح گلیکوژن مغز ممکن است به تفاوت بین تمرین های ورزشی متناوب و مداوم شرکت کنندگان کمک کند و این مقدار به دنبال تمرینات طولانی با شدت متوسط تا زیاد ، کاهش می یابد. محتمل است وجود دوره های ریکاوری در تمرینات طولانی باعث حفظ سطحی از کورتیوزل یا گلیکوژن میشود که توانایی مهار نوروپلاستیسیتی را ندارند.

Keywords:

تحریک مغزی , نوروپلاستیسیتی , ورزش هوازی حاد