رابطه الگوهای ارتباطی خانواده و سبک های دلبستگی با تاب آوری و راهبردهای مقابله ای در دانش آموزان مقطع متوسطه شهر بوشهر بر حسب عامل جنسیت

هدف از پژوهش حاضر رابطه الگوهای ارتباطی خانواده و سبکهای دلبستگی با تاب آوری و راهبردهای مقابله ای در دانش آموزان مقطع متوسطه شهر بوشهر بر حسب عامل جنسیت می باشد. از لحاظ ماهیت توصیفی- همبستگی و از نظر هدف کاربردی می باشد. جامعه ی مورد مطالعه شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه شهر بوشهر می باشد که از 5247 نفر 358 نفر به عنوان نمونه و با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. جهت جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه الگوهای ارتباطی خانواده ریچی و فیتزپاتریک، سبکهای دلبستگی بشارت، تاب آوری کانر و دیویدسون و راهبردهای مقابله ای لازاروس و فولکمن استفاده شد. از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره مانوا برای آزمون فرضیه های تحقیق استفاده شده است. نتایج بدست آمده گویای آن است که میانگین نمره سبک دلبستگی ایمن در دانش آموزان پسر بیشتر ولی میانگین نمره سبک های دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا در دانش آموزان دختر بیشتر است. میانگین نمره الگوهای ارتباطی در خانواده ، تاب آوری و هر یک از راهبردهای مقابله ای یعنی مسئولیت پذیری، ارزیابی مجدد مثبت، حمایت اجتماعی، خودکنترلی، حل مسئله، رویارویی و گریز- اجتناب در دانش آموزان پسر بیشتر از دختر است ولی میانگین نمره راهبد مقابله ای فاصله گرفتن در دانش آموزان دختر بیشتر از دانش آموزان پسر است. به طور کلی بین الگوهای ارتباطی خانواده، تاب آوری، سبک های دلبستگی و راهبردهای مقابله ای دانش آموزان دختر و پسر تفاوت معنی داری وجود ندارد.

Keywords:

الگوهای ارتباطی خانواده , سبکهای دلبستگی , تاب آوری , راهبردهای مقابله ای , دانش آموزان , جنسیت.