خدیجه ولی زاده - کارشناسی مدیریت خانواده ، دانشگاه جامع علمی کاربردی

آموزش و پرورش، عبارت میباشد از رفتن به مدرسه و یا هرگونه تجربهای که به تغییر در رفتار، توانایی و یا قابلیتهای فرد منجر گردد. آموزش حاصل سنتهای فرهنگی و الگوها جامعه میباشد. در جوامع و فرهنگهای مختلف، نوع جهت گیری ارزشی، در نوع برداشت از مفاهیم علمی، یادگیری و یاددهی، معلمها و نقش آنها، مدرسه و جایگاهش، برنامه های درسی و کل مولفه های آموزش از قبیل انتظارات، محتوای آموزشی و نحوه ی پیوند آن با نظام سیاسی کشور در هر جامعه ای به صورت خودآگاه و ناخودآگاه تاثیرگذار میباشد. هدف اصلی این مقاله، ارزیابی وضعیت فرهنگ آموزش در میان معلمهای مدارس ابتدایی شهر مشهد مقدس میباشد. در این مطالعه از شیوه ی مردمنگاری استفاده گردیده است و جامعه آماری مربوط به آن، مدارس دوره ی ابتدایی شهر مشهد مقدس میباشند. از میان این مدارس، 5 مدرسه A، B، C، D و E بهصورت تصادفی انتخاب شده است. نتایج به دست آمده نشان از این دارند که در مدرسه E متغیرهای مربوط به کیفیت تدریس و ارتباط با دانش آموزان در حد عالی میباشد و همچنین امکانات مدرسه در سطح بالایی است و معلمهای شاغل در این مدرسه دارای سابقه بیشتری نسبت به مدارس دیگر میباشند، ازاینرو، مدرسه E در سطح اول از نظر فرهنگ آموزش قرارگرفته است. همچنین مدرسه C دارای کیفیت تدریس خیلی خوب، امکانات خوب، ارتباط با دانش آموزان مدرسه در حد خیلی خوب و سابقه معلمها در حد متوسط میباشد به همین جهت در سطح دوم این رتبه بندی قرار میگیرد. مدرسه A نیز با وضعیتی مشابه با مدرسه C اما با کیفیت تدریس خوب در سطح سوم از نظر فرهنگ آموزش قرار داده میشود. در ادامه، مدرسه B و E با امکانات کمتر و وضعیت پایین تر نسبت به سایر مدارس موجود، در سطوح چهارم و پنجم قرار گرفته میگیرند.

آموزش و پرورش، فرهنگ آموزش، معلمهای دوره ابتدایی، شهر مشهد مقدس