حمیدرضا رمرودی - کارشناسی ارشد مشاوره

برنامه های درسی از کارکردی سیاسی در هر جامعه برخوردار هستند و از سوی دیگر با حکومت، نیروها و مولفه های سیاسی همکنشی دارند. مقاله حاضر، به بررسی این مساله می پردازد که مولفه های مدل مفهومی پیشنهادی برای فهم رابطه سیاست و برنامه درسی از منظر سیاست شناسی کدامند بدین ترتیب، هدف این پژوهش، بررسی چگونگی کاربرد دستاوردهای شاخه های سیاست شناسی در مطالعات برنامه درسی می باشد. این مقاله، پژوهشی کیفی از نوع تحلیلی توصیفی در حوزه هویت سیاسی برنامه درسی است که در آن اطلاعات مربوط به پارادایم ها، روش ها، مفاهیم و شاخه های سیاست شناسی و برنامه درسی با استفاده از روش اسنادی، گردآوری و بر مبنای روش تحلیل متنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. رویکرد مقاله در بررسی دو رشته سیاست شناسی و مطالعات برنامه درسی، رویکرد تکثر رشته ای بود و نتایج به دست آمده از تحلیل متون موجود نشان می دهد که دو رهیافت اصلی علمی و هنجاری در سیاست شناسی در قالب دو سطح تحلیل خرد و کلان قابل کاربرد در فهم سیاسی برنامه درسی هستند. در رهیافت علمی، جامعه شناسی سیاسی برنامه درسی و روان شناسی سیاسی برنامه درسی چارچوب پژوهش را تشکیل می دهند و در رهیافت هنجاری، سیاست برنامه درسی (با رویکردهای حقوقی و سازمانی) و مبانی فلسفی سیاسی برنامه درسی (با رویکرد اندیشه سیاسی) قابل تفکیک هستند. پژوهش فهم سیاسی برنامه درسی می تواند در قالب سه پارادایم، پیشا علمی، علمی و پسا علمی انجام بگیردبررسی. پیشینه نشان داد که عمدتا0 پژوهش ها در چارچوب پارادایم های پیشاعلمی و پساعلمی انجام شده است (تفسیر، انتقادی و پساساختگرایی). فهم سیاسی برنامه درسی را بایستی یک دیسیپلین فرارشته ای در حوزه مطالعات برنامه درسی قلمداد کرد که بر مبانی سیاست شناسی استوار است. پیشنهاد می شود پژوهش های مربوط به جامعه شناسی سیاسی برنامه درسی و روانشناسی سیاسی برنامه درسی در قالب کاربرد نظریه های سیاسی مربوطه در فهم سیاسی برنامه درسی انجام شوند.

فهم سیاسی، برنامه درسی، مدل مفهومی