حسین رستمی هفشجانی - پژوهشگر تاریخ، دانشجوی کارشناسی دبیری تاریخ دانشگاه فرهنگیان لرستان،

شهر هفشجان، از شهرهای باستانی ایران واقع در استان چهارمحال و بختیاری امروزه به شهر جوشکاران و پایتخت صنعت جوش ایران شهرت دارد. بررسی تاریخی تحولات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی قرن اخیر نشان می دهد بر اثر حضور چارواداران و کاریان هفشجانی در خوزستان که به همزمانی با اکتشاف نفت در اواخر دوره قاجار مواجه شد؛ نیروی این جمعیت بزرگ که در جهت حمل و نقل در شریانهای ترانزیتی و شاهراه دسپارت، راه ارتباطی اصفهان به خوزستان، فعالیت می داشتند، این بار در پروژه های بزرگ انتقال اولین خطوط لوله نفت ایران به پالایشگاه ها به کار گرفته شد. فعالیت جمعی این کارگران در اولین پروژه های نفتی سر انجام با استفاده از تکنولوژی جوش منجر به تبدیل شدن آنها به جوشکاران و تکنسین های فنی و ماهر گردید. بطوریکه این صنعتگران از حدود نیم قرن گذشته تاکنون نقش مهمی در توسعه ذوب آهن اصفهان، فولاد مبارکه، فازهای مختلف پارس جنوبی از جمله عسلویه، پالایشگاه های خوزستان، شیراز، اصفهان، تهران و سرخس و کلیه پروژه های خطوط سراسری انتقال نفت، گاز و آب و... را داشته اند. ردپای حضور جوشکاران هفشجانی حتی در پروژه های متعددی در کشورهای همجوار عراق، کویت، قطر، امارات متحده عربی و عربستان سعودی و فراتر از آنها در آفریقای جنوبی و اروپا نیز مشاهده میشود.بنابر این نام هفشجان، هوشنگان، جایگاه اسطوره ای کشف آتش، امروزه بیش از پیش در صنعت جوش بعنوان یک برند ملی مطرح است. سرمایه انسانی حدود 7000 جوشکار و تکنسین هفشجانی در انواع مختلف جوش ذوبی و غیر دوبی و روشهای جوشهای متعدد Co2، کاپر، نیکل، آرگون و حتی جوش زیر آبی و.... بکار برده می شود. قابل توجه است که در راستای اعتلای اقتصاد و صنعت ایران، جانهای بسیاری فدا شده؛ از آنجمله 12 شهید هفشجانی حادثه انفجار سرخس خراسان رضوی، 8 شهید هفشجانی حوادث تروریستی دیاله عراق و صدها جانباخته صنعتگر هفشجانی که همگی بر تارک تاریخ صنعت جوش ایران میدرخشند

جوش، صنعت، هفشجان، ایران، چهارمحال و بختیاری، هفشجانی، جوشکار