ارزیابی خواص متالورژیکی و مکانیکی جوش های مقاومتی نقطه ای فولاد توسعه یافته فوق استحکام بالای پیشرفته TRIP

در این پژوهش به ارزیابی خواص مکانیکی جوش های فولاد TRIP که توسط فرآیند جوشکاری مقاومتی نقطه ای انجام شده بود پرداخته شده است. برای این منظور تاثیر فرآیند نورد و عملیات حرارتی ورق های فولادی آلیاژ سازی شده جهت دستیابی به ریزساختار فولاد TRIP فوق استحکام بالای پیشرفته پرداخته شد. بررسی های ریزساختاری توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی زمینه فریت با فازهای بینیت، مارتنزیت را مشخص کرد. آستنیت باقیمانده توسط پراش اشعه ایکس بافت و میزان 15 درصد حجمی این فاز را برای فولاد TRIP مشخص نمود. سپس برای جوشکاری روش RSW انتخاب شد و تغییرات حرارت ورودی با استفاده از متغیر جریان بر روی جوش ها اعمال شد و به وسیله بررسی های ماکروساختاری، میکروسکوپ نوری و SEM با آنالیز EBSD، منطقه FZ، BM و HAZ بررسی شدند. ریزساختار دکمه جوش شامل مارتنزیت بود و HAZ دارای سه منطقه متناسب با حرارت اعمال شده بود که با شبیه سازی حرارتی مشخص شدند. ریزسختی سنجی و آزمایش کشش برش و کشش متقاطع برای آگاهی از خواص مکانیکی و مکانیزم شکست جوش ها انجام شد. مشخص گردید بهینه پارامترهای جوشکاری و نوع شکست از نوع کندگی در جریان های kA10 تا kA 12 بدست خواهد آمد. نتایج EBSD نشان داد، با افزایش حرارت ورودی نوع و جهت گیری دانه ها تغییر کرده و کسر مرزهای با زاویه زیاد به زاویه کم با حرکت به سمت جوش کاهش می یابد همچنین هر چه به سمت جوش حرکت شود میزان آستنیت باقی مانده نیز کاهش یافت.

Keywords:

فولاد TRIP , جوشکاری مقاومتی نقطه ای , ریزساختار , EBSD , رفتار شکست