امیرحسین پورباغبان - دانشجو، دانشگاه صنعتی اراک؛
مهدی پیرمرادیان - دانشجودانشگاه صنعتی اراک
حسین جلالوند - دانشجودانشگاه صنعتی اراک
سیدحسین الهی - عضو هیات علمی دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی اراک؛
محمد مشهدگرمه - کارشناس آموزشی و پژوهشی دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی اراک

جوشکاری به روش تیگ )TIG( یکی از بهترین روشها برای دستیابی به یک جوش با ویژگی های خوب است ولی مشکل عمده این روش محدودیت در ضخامت جوشکاری است. برای حل این مشکل از فلاکس های فعال کننده در محل جوشکاری استفاده می شود که باعث افزایش عمق نفوذ بدون تغییر در خواص مکانیکی جوش می گردد این نوع جوشکاری جوشکاری اکتیو تیگ )Active TIG( نامیده می شود. در این پژوهش اثر فلاکس های SiO2، CaF2، Fe2O3، Al2O3، CaSO4، CsCl، KCl و BaCl2 بر روی عمق نفوذ و عرض مقطع جوشکاری فولاد زنگ نزن 316 بررسی و مقایسه شده است. در این آزمایش فولاد 316 روتراشی شده و فلاکس های حل شده دراستون قبل از جوشکاری اتوماتیک در محل جوش اعمال شده است. سپس مقطع جوشکاری متالوگرافی شده است و مشاهده شد که فلاکس Fe2O3 از مابقی فلاکس ها عمق نفوذ بیشتری داشته است. به طور کلی فلاکس های داری اکسید بیشترین عمق نفوذ را داشته اند.

اکتیو تیگ، فلاکس فعال کننده، فولاد ساده کربنی، فولاد زنگ نزن 316