نقش ظرفیت های کارآفرینی در توسعه فضاهای پیراشهری مورد: شهرستان اسلامشهر

امروزه کارآفرینی یکی از مهمترین راهکارهای توسعه سکونتگاه­های انسانی محسوب می­شود. به منظور توسعه کارآفرینی، شناسایی ظرفیت­ها و قابلیت­های جوامع محلی از اهمیت ویژه­ای برخوردار است. هدف از این پژوهش تحلیل نقش مهمترین ظرفیت­های کارآفرینی شهرستان اسلامشهر در توسعه فضاهای پیراشهری این شهرستان بوده است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی تحلیلی است. گرد­آوری اطلاعات با  دو روش مطالعات کتابخانه­ای و مطالعات میدانی انجام گرفته است. جامعه آماری شامل تمامی روستاهای شهرستان اسلامشهر است که از بین آن 6 روستای بر اساس بعد فاصله در سه محدوده با 5، 10 و 15 کیلومترفاصله از حریم شهر تهران انتخاب شده است. از آزمون تی تک نمونه­ای برای مقایسه مولفه­ها، از آزمون دانکن برای بررسی تفاوت میان روستاهای مورد مطالعه و از روش تحلیل فضایی کریجینگ برای نشان دادن الگوی فضایی ظرفیت­های کارآفرینی استفاده شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد سه مولفه محیطی زیرساختی، ویژگی­های فردی و اقتصادی کارآفرینی دارای بیشترین ظرفیت برای توسعه فضاهای پیراشهری هستند. همچنین از حیث فضایی، سکونتگاه­های با فاصله کمتر و دسترسی مناسب تر به شهر تهران از ظرفیت­های بالاتری برای توسعه فعالیت­های کارآفرینی برخوردار است.

Keywords:

ظرفیت های توسعه , کارآفرینی روستایی , فضاهای پیراشهری , شهرستان اسلامشهر , شهر تهران