سید الیاس دلاوری - دانشجوی کارشناسی ارشد- موسسه آموزش عالی روزبهان
قاسم نوروز نژاد - استادیار- موسسه آموزش عالی روزبهان

افزایش روزافزون جمعیت و توسعه صنایع و مشکل کمبود زمین مناسب جهت احداث سازه های مورد نیاز موجب شده است تا انسان به استفاده از زمین های با کیفیت مهندسی پایین تر روی آورد. اما برای احداث یک سازه مناسب باید به نوعی کیفیت خاک نامناسب از لحاظ فراسنج های مهندسی ارتقاء داده شود تا در اثر نیروهای وارده عملکرد مناسبی داشته باشد. زمانی یک ساختگاه خاکی را از لحاظ مهندسی به عنوان یک محل ایده آل و مناسب نامیده می شود که: 1- خاک مقاومت برشی و ظرفیت باربری خوبی داشته باشد. 2- خاک در مقابل بارهای وارده نشست های آنی و تحکیمی کمی داشته باشد. 3- دامنه تغییرات حجمی انبساطی خاک (مثلا تورم در اثر باربرداری یا افزایش رطوبت بخصوص در خاک های رسی) یا تغییرات حجمی انقباضی خاک (مثلا در اثر کاهش رطوبت) در حد معقولی باشد که کاربری سازه را مختل ننماید. 4- ساختگاه مورد نظر ازلحاظ اجرایی مشکلات خاصی نداشه باشد برای مثال اگر سطح آب زیر زمینی خیلی بالا باشد علاوه بر تاثیر منفی آب بر ظرفیت باربری مشکلات اجرایی اضافه ای مانند در نظر گرفتن سیستم آبکشی یا آب بندی را تحمیل خواهد نمود.