آیا سطح حقوق مالکیت فکری بر انتخاب کشور مقصد نخبگان مهاجر اثرگذار است؟

تئوری سنتی مهاجرت نخبگان به کاهش شدید نیروی انسانی در این کشورها تحت نام فرار مغزها اشاره میکند. از سال 1990 تئوری جدیدی با نام توسعه نخبگی که به منافع مهاجرت نخبگان به کشورهای توسعه یافته میپردازد جایگزین تئوری فرار مغزها شده است. توجه به این نکته ضرورت دارد گرچه پدیده مهاجرت نخبگان بخشی از فرایند گردش نخبگان و جهانی سازی است و خود باعث سترونی دانش و تکنولوژی میشود ولی عدم تعادل بین مهاجرت به داخل کشور و مهاجرت از کشور باعث کاهش شدید نیروی انسانی به عنوان عامل اصلی توسعه، میشود. مقاله حاضر اشاره نموده که مرور ادبیات موضوع نشان میدهدکه میتوان از مخترعین مهاجر به عنوان نمایندگان نخبگان مهاجر استفاده نمود. این مقاله با بررسی وضعیت مهاجرت مخترعین در 122 کشور،اولا به مطالعه تعادل بین میزان مهاجرت متخصصین به داخل و خارج از کشور و ارتباط آن با سطح حقوق مالکیت فکری پرداخته و نشان داده است که در طیف سطوح حقوق مالکیت فکری، کشورها براساس میزان چرخش نخبگان به سه بخش قابل تفکیک هستند . دوما رابطه سطح حقوق مالکیت فکری و میزان مهاجرت نخبگان از کشورها را مورد توجه قرار داده و نتیجه گرفته است که با افزایش سطح حقوق مالکیت فکری کشورها، میزان مهاجرت نخبگان از کشور کاسته میشود.

Keywords:

توسعه نخبگی , چرخش نخبگان , مهاجر به کشور , مهاجر از کشور , حقوق مالکیت فکری