احمد نورالدینی - دانشجوی دکترای پرستاری، دپارتمان پرستاری، واحد گنبد کاووس، دانشگاه آزاد اسلامی، گنبدکاووس، ایران.
اکرم ثناگو - دکترای پرستاری، دانشیار دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران.
احسن اله کلته - کارشناس ارشد اپیدومیولوژی، مرکز تحقیقات مدیریت سلامت و توسعه اجتماعی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان

زمینه و هدف: در آموزش بالینی توجه به تقویت روش های نوین آموزشی نظیر حل مسئله و روش مشارکتی به عنوان نیاز آموزشی جهت ارتقاء مهارت عملی و عاطفی امری ضروری است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر بخشی روش آموزش حل مسئله و آموزش مشارکت بالینی با روش آموزش معمول بر مهارت های بالینی، اضطراب و رضایتمندی تحصیلی دانشجویان اتاق عمل انجام شد.روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه پژوهش حاضر شامل کلیه دانشجویان اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی گرگان در مقطع کارشناسی در سال تحصیلی 98-97 می باشد. از این بین 30 نفر به روش تصادفی بلوکی در 3 گروه آموزش مشارکتی، آموزش حل مسئله و آموزش معمول قرار گرفتند و با چک لیست داپس، پرسشنامه بررسی حیطه شناختی ، پرسشنامه اضطراب اشپیل برگر و پرسشنامه بررسی رضایتمندی VAS ارزیابی شدند. جهت سنجش اختلاف میانگین نمرات مهارت بالینی نمونه ها از آزمون ویلکاکسون و مقایسه نسبت اختلاف در شدت اضطراب آشکار و پنهان دانشجویان مورد مطالعه از آزمون کای اسکوئر استفاده گردید.یافته ها: در رابطه با نمره مهارت بالینی دانشجویان در روش مشارکتی اختلاف معنا داری بین میانگین نمرات قبل و بعد از مداخله مشهود می باشد .( P=0/0001 ) و نمره پیش آزمون و پس آزمون بترتیب 219/30±12/45 و 324/19 ±11/24 بود.در گروه آموزش به روش حل مسئله نیز این اختلاف معنا را قبل و بعد از مداخله نشان می دهد .(P= 0/0001) و نمره پیش آزمون و پس آزمون بترتیب 204/78±16/19 و319/68±9/47 بود. در گروه کنترل یا آموزش معمول هم نمرات پیش آزمون و پس آزمون بترتیب 215/46±20/34 و284/8±9/71 بود. در رابطه با میزان اضطراب آشکار و نهان در گروه آموزش مشارکتی هردو متوسط به پائین، در گروه حل مسئله هر دو نسبتا شدید و گروه آموزش معمول که متوسط به بالا و نسبتا شدید بودند. در بعد ضایتمندی دانشجویان نیز بصورت تک نمره پس آزمون در سه گروه بررسی گردید که نمرات حاکی از این است که روش حل مسئله بیشترین میزان رضایت را دربین دانشجویان داشته است.نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که روش آموزش مشارکتی و حل مسئله با ارتقاء مهارت بالینی و کاهش اضطراب و استرس محیط بالین و نیز افزایش رضایتمندی فعالیت در شرایط سخت می تواند به عنوان روشی مناسب جهت آموزش بالینی دانشجویان باشد.

آموزش حل مسئله، آموش مشارکتی، یادگیری بالینی، اضطراب و رضایت، دانشجویان اتاق عمل