ستاره ثاقب - فوق تخصص نوزادان استادیار دانشگاه علوم پزشکی تهران

اغلب مداخلات درمانی و یا تشخیصی که به طور متداول در بخش مراقبت ویژه نوزادان انجام می شوند. نوزاد را در معرض درد و استرس قرار می دهند که می تواند منجر به نتایج طولانی مدت مضری شود. نمونه گیری خونی یکی از این فرایند ها می باشد. روش های مختلف نمونه گیری وجود دارد که در کنار آگاهی از آنها و مدیریت درد و انجام پروسیجر توسط فرد متبحر می توان از استرس نوزاد کاست. نمونه گیری خون مویرگی موارد کاربرد زمانی که میزان کمی خون نیاز است ( کمتر از 1 تا 105 میلی لیتر) و نمونه گیری خون شریانی یا وریدی ممکن یا لازم نیست و می تواند جهت ارزیابی گازهای خونی، نمونه آزمایشگاهی معمول و غربالگری های متابولیک بکار رود. موارد منع کاربرد خونرسانی مختل در عضو انتخاب شده یا در ناحیه سوراخ شده و عفونت در نزدیکی محل سوراخ شده. | موارد احتیاط : اختلال در یکپارچگی پوست ناحیه محل سوراخ شدن ورید(ادم ، کبودی ، علامتی از سوراخ شدن های متعدد) افزایش ویسکوزیته (غلظت خون , اختلالات انعقادی از مرکز یا پشت پاشنه استفاده نکنید.از سوراخ کردن انگشتان خودداری کنید. از فشار دادن بیش از حد که ممکن است سبب همولیز گردد اجتناب کنید. نمونه گیری وریدی موارد کاربرد: نیاز به نمونه خون باحجم زیاد. نمونه گیری شریانی یا مویرگی ممکن یا لازم نباشد. جمع آوری استریل کشت خون موارد منع کاربرد:جریان خون ناکافی یا مختل در عضو انتخابی. عفونت یا از دست رفتن یکپارچگی پوست نزدیک نقطه سوراخ شده موارد احتیاط:در نوزادان با اختلال انعقادی احتیاط کنید.از مکانهایی که ممکن است جهت کانولاسیون احتمالی ورید مرکزی مورد نیاز باشد. اجتناب کنید. نمونه گیری خون شریانی از شریان محیطی (رادیال) موارد کاربرد: مناطق وریدی یا مویرگی رضایت بخش نیستند.سایر مسیرهای شریانی برای نمونه گیری موجود نیستند.نمونه گیری گاز خون شریانی و مواردی که نیاز به میزان زیاد نمونه خون وجود دارد. موارد احتیاط: از نواحی عفونی با نواحی که یکپارچگی پوست در نزدیک به محل سوراخ شدن از بین رفته اجتناب نمایید. در نوزادان با اختلال انعقادی با احتیاط رفتار نمایید.