امیرمهیم مهیمی - گروه شهرسازی، دانشکده هنر، معماری و شهرسازی، واحد کرمان، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمان، ایران

برای سنجش توسعه یافتگی یک منطقه، ابتدا، تعریف شاخص ها، و روش های سنجش و اندازه گیری ضرورت دارد. از این رو، این مقاله با بهره گیری از روش تاکسونومی عددی، به ارزیابی میزان توسعه یافتگی شهرستان های استان کرمان پرداخته و آنها را سطح بندی می کند. برای این منظور، 49 شاخص توسعه، شامل 17 شاخص توسعه فرهنگی، 20 شاخص توسعه آموزشی و 12 شاخص توسعه بهداشتی و درمانی، با توجه به ادبیات موضوع، مبانی نظری و داده های موجود و در دسترس، تعریف گردید. محاسبات این روش، با استفاده از کدنویسی در نرم افزار برنامه نویسی MATLAB انجام گردید و همچنین از نرم افزار Excel برای تدقیق و تفسیر بهتر نتایج به دست آمده، بهره گرفته شد. نتایج این پژوهش نشان دهنده ی آن است که شهرستان های استان کرمان به لحاظ توسعه یافتگی، دارای شکاف و فاصله ی تقریبا زیادی نسبت به یکدیگر می باشند، آنچنان که اختلاف فاصله ی شاخص توسعه یافتگی شهرستان کرمان، به عنوان مرکز استان، در مقایسه با سایر شهرستان ها به قدری زیاد است که از حلقه ی محاسبات تاکسونومی به دلیل خروج از بازه ی مجاز همگن بودن، کنار گذاشته شد.با این نتیجه، شهرستان رفسنجان در رتبه ی نخست جای می گیرد که نسبتا اختلاف فاصله ی زیادی به لحاظ توسعه یافتگی با جایگاه سوم، یعنی شهرستان سیرجان دارد. شهرستان های کوهبنان، قلعه گنج، منوجان، و رودبار جنوب نیز، با اختلاف بسیار، در رتبه های آخر روش تاکسونومی قرار می گیرند.

توسعه منطقه ای، برنامه ریزی منطقه ای، تاکسونومی عددی، مدل ها و روش های کمی، استان کرمان