فاطمه عبادی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دوره آموزش عالی واحد علوم و تحقیقات تهران
امن اله اباذری - کارشناس ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی
محمدجواد احمدزاده - کارشناس ارشد مدیریت شهری
مصطفی عبدالله زاده رودپشتی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی

شهرهای الکترونیکی در جهان با سرعت رو به توسعه فرصت های بسیاری را برای محیط های زندگی، کار و تفریح مردم به وجود آورده است. شهرهای الکترونیکی در یک جامعه اطلاعاتی بستری را فراهم می کند تا مردم وارد هزاره سوم شده و تجربیات جدیدی را در زندگی آغاز کنند. اگرچه تجربه زیادی در این زمینه در سطح ملی و بین المللی وجود ندارد و آینده زندگی در این نوع شهرها هنوز کاملا مشخص نیست، اما باید پذیرفت که نسل جوان آن را باور داشته و با ابزارهای جدید فناوری اطلاعات و ارتباطات مسیر جدیدی را طی خواهند کرد. بنابراین بهتر است ابعاد این پدیده تا حد مقدور از دیدگاه های مختلف مورد مطالعه و توجه قرار گیرد و آمادگی لازم برای پذیرش آن در چارچوب هنجارهای ملی در میان مردم فراهم شود. شهر الکترونیکی بر اساس اصول و مبانی پایه فناوری اطلاعات و ارتباطات شکل گرفته و به عنوان یکی از کاربردهای این فناوری در حال توسعه است. بر همین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر الزامات تحقق شهر الکترونیک کلانشهرها، در ارتقای خدمات شهری با روش توصیفی- تحلیلی می باشد. برای رسیدن به این هدف ابتدا مبانی توسعه پایدار و شهر الکترونیکی و اصول اساسی مولفه های اصلی توسعه پایدار شهری مورد بررسی قرار گرفت و سپس مزایا و چالش های پیش روی شهر الکترونیکی ارزیابی شد و در انتهای این پژوهش به دستاوردهای شهر الکترونیک در ارتباط با توسعه پایدار شهری پرداخته شد و باتوجه به مباحث پیشین به نتیجه گیری پرداخته شد. نتایج پژوهش نشان می دهد با توجه به چالش های پیش روی، به کارگیری فناوری اطلاعات و الکترونیکی شدن شهر به عنوان پیش شرط توسعه می تواند به برنامه ریزان و دیگر متخصصان دخیل در فرایند مدیریت و برنامه ریزی شهری در نهادهای مختلف، جهت رسیدن به اهداف و پاسخگویی به شرایط جدید شهری کمک نماید. البته تحقق شهر الکترونیک نیازمند فراهم ساختن زیرساخت ها، فرهنگ سازی، تربیت شهروندانی الکترونیک و ... است.

شهر الکترونیک، دولت الکترونیک، توسعه پایدار، توسعه پایدارشهری، کلانشهرها