برنامه ریزی زیر ساخت های شهری پایدار(تاسیسات گاز رسانی) و الگوی بهینه مصرف انرژی در مناطق مسکونی مبتنی بر مدل پهنه بندی مصرف انرژی

توسعه پایدار به عنوان گستره ای نوین با داعیه پاسخگویی به مسائل خطیری که چرخه حیات، طبیعت، و نوع بشر را به مخاطره افکنده است، در عصر جدید مطرح شده است. از طرفی حرکت به سوی توسعه پایدار تنها در شرایطی محقق می شود که اهداف مختلف به شیوه ای متوازن مد نظر قرار گیرند. بنابراین راه حل های سیاستگذاران را به تفکر خلاق درباره شیوه های تعقیب همزمان حفاظت از محیط زیست و رشد اقتصادی، باید توجیه کرد. اما عملی کردن چشم اندازی از یافتن راه حل ها چندان ساده نیست. در حال حاضر می توان فرض را بر آن داشت که از ارتقای کارایی اقتصادی با توسل به صرفه جویی در مصرف انرژی نه تنها در توجیه اثر بخشی رویکردهای یکپارچه، بلکه از رهیافت رشد اقتصادی به کاهش هزینه خسارات زیست محیطی حرکت کرد. طبق آمار، 50 درصد ذخایر سوختی در ساختمان ها مصرف می شوند، لذا جستجوی راه حل اساسی برای این معضل یعنی اتلاف انرژی بالای ساختمان ها در بافت شهری ، بدیهی می نماید.بدینوسیله مقصود، شناسایی، تحلیل و ارائه مدلی جهت پهنه بندی مصرف انرژی در بافت شهری و تعمیم و شبیه سازی آن در افق طرح با شرایط مختلف و بهره گیری از آن در جهت برنامه ریزی پایدار شهری در بخش های گوناگونی چون مدیرت های زیر ساختهای شهری، زیست محیطی، ضوابط شهری و بالاخص مدیریت انرژی می باشد

Keywords:

توسعه پایدار شهری , مصرف انرژی , مدیریت انرژی , برنامه ریزی پایدار , برنامه ریزی زیرساخت شهری