مصطفی عباس زادگان - دکترای شهرسازی و عضو هیات علمی و مدیر گروه شهرسازی دانشگاه علم و صنعت ت
مهدی سالک احمدی - کارشناس ارشد طراحی شهری و مدرس دانشگاه، دانشگاه علم و صنعت تهران ، ایر

پژوهش حاصل با توجه به تشدید عوارض منفی ناشی از گسترش شهرها که از نتایج عصر پیشرفت دانش و فناوری می باشد با هدف دستیابی به الگویی کارآمد جهت بهبود شرایط توسعه هرچه پایدارتر شهرهای امروز به معرفی و بررسی توان بالا و پتانسیل فضاهای زیرسطحی در این زمینه پرداخته است . تحقیق حاضر با توجه به پیش فرض اصلی امکان بهینه سازی و رفع برخی کمبود های فرم پایدار شهری یا همان شهر فشرده با بهره گیری از فضاهای زیر سطحی در شهر و مزایای متعددی که این الگو در اختیار مدیران، طراحان و برنامه ریزان شهری قرار می دهد ،انجام یافته است 1.در این پژوهش علاوه بر مطالعات کتابخانه ای ، بررسی متون معتبر علمی مرتبط و نظرات اندیشمندان مطرح در هر دو زمینه ،استفاده از تجربیات نمونه های موفق جهان و پیشینه کاربرد آن در کشور نیز ملاک قرار گرفته است. یافته های این پژوهش بطور عمده فرضیه تحقیق را در مورد کارآیی بهره گیری از فضاهای زیرسطحی در رابطه با اصلاح نقاط ضعق تئوری شهر فشرده مورد تایید قرار داده و برتری آن را بر دیگر راهکارهای موجود و مورد مطالعه به ویژه از نقطه نظر ابعاد کلیدی پایداری آشکار ساخته و در انتها توصیه هایی نیز در این رابطه ارائه خواهد شد.

شهر ، شهر فشرده ، فضاهای زیر سطحی ، الگوی پایداری ، توسعه پایدار