سعید محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه گلستان، گرگان
امیر بابایی - عضو هیئت علمی دانشگاه گلستان، استادیار، گرگان

در این پژوهش، ابتدا نانوصفحات گرافن اکساید (GO) به روش اصلاح شده هامر سنتز شدند. سنتز GO توسط آنالیزهای UV-Vis و FTIR تایید شد. برای غلبه بر برهمکنش های واندروالسی بین صفحات گرافنی، رسیدن به بالاترین پایداری (پخش عالی) و جلوگیری از آگلوموریت لایه های GO، آن ها را به روش کووالانسی با پلیمر آبدوست پلی اتیلن گلیکول (PEG) اصلاح کردیم. نتایج حاصل از FTIR و UV-Vis نشان داد که پلیمر PEG با موفقیت روی سطح GO گرافت شده و تشکیل پیوند استری (COO-) دادند. تصاویر عکاسی از نمونه ها نشان داد که گرافن اکساید اصلاح شده (GO-PEG) نه تنها پایداری طولانی مدتی در آب دارد، بلکه می تواند در محلول های بیولوژیکی (سرم و نمک ها) دیسپرس و توزیع پایداری داشته باشد. فیلم های نانوکامپوزیتی توسط تکنیک محلولی تهیه شدند. عامل دار کردن سطح با PEG، به طور موثری سازگاری و پراکندگی صفحات GO را در ماتریکس کیتوسان (CS) بهبود بخشید. تست تنسایل نشان داد که فیلم های کیتوسانی حاوی صفحات گرافنی اصلاح شده (CS/GO-PEG) خواص مکانیکی بالاتری نسبت به فیلم های حاوی گرافن اکساید خالص (CS/GO) دارند. نتایج ما نشان می دهد که فیلم های نانوکامپوزیتی CS/GO-PEG، می توانند کاندیدای مناسبی برای بسته بندی های زیست تخریب پذیر باشند

گرافن اکساید، پلی اتیلن گلیکول، اصلاح سطح، نانوکامپوزیت